36. Ondoren, honela mintzatu zen Saul:—Jaitsi gaitezen gauez filistearren ondoren erasoka eta desegin ditzagun eguna argitu arte. Ez utzi bat ere bizirik.Jendeak erantzun zion:—Egizu egokien iruditzen zaizuna.Apaizak, aldiz, esan zuen:—Jo dezagun lehenik Jainkoarengana.
37. Saulek kontsulta egin zion Jaunari:—Erasoko al diet filistearrei? Israeldarron esku utziko al dituzu?Baina Jainkoak ez zion deus ere erantzun egun hartan.
38. Saulek, orduan:—Zatozte hona buruzagi guztiak. Azter ezazue zertan egin dugun gaur bekatu.
39. Ala Jauna, Israelen Salbatzailea! Egin duenak, nire seme Jonatan bera bada ere, erremediorik gabe hil beharko du.Inork ere ez zion erantzun.
40. Orduan, Saulek esan zien israeldar guztiei:—Jar zaitezte zuek alde batean; nire seme Jonatan eta biok bestean jarriko gara.Jendeak ihardetsi zion:—Egizu egokien iruditzen zaizuna.
41. Saulek, orduan, esan zion Jaunari:—Israelen Jainko, ager iezaguzu egia osoa.Zotz egin eta Jonatan eta Saul izendatu zituen Jainkoak; herria, aldiz, libre atera zen.
42. Saulek, orduan:—Egin zotz, ni eta nire seme Jonatanen artean.Eta Jonatan atera zen errudun.