24. Larri zeuden egun hartan israeldarrak, Saulek honelako zin-hitzez mehatxatu baitzuen jendea: «Madarikatua ilunabarra baino lehen, neure etsaiez mendeka nadin arte, zerbait jan dezana!» Hala, inork ez zuen deus ere jan.
25. Lurrean eztia barreiatua zegoen oihan batera heldu zen gizatalde osoa.
26. Baso hartara sartzean, ikusi zuten eztia zeriola; baina ez zuen inork ere eskua ahora eraman, zin-hitzaren beldurrez.
27. Jonatanek, ordea, ez zuen entzun bere aitak jendeari ezarritako zin-hitza. Luzatu zuen, beraz, eskuan zeraman makila-muturra eta, eztitan sarturik, ahora eraman zuen. Bat-batean begiak argitu zitzaizkion.
28. Orduan, gizonetariko batek esan zion:—Zuen aitak zin-hitzez behartu gaitu: «Madarikatua gaur zerbait jan dezana». Eta hori, akituak gaudelarik.
29. Jonatanek erantzun:—Hondamena ekarri dio herri osoari gure aitak! Ikusi nola argitu zaizkidan begiak ezti pittin bat jan dudalako.
30. Etsaiei kendu dizkiegun harrapakinetatik jendeak jan izan balu, askoz ere triskantza handiagoa egingo geniekeen filistearrei!
31. Egun hartan Mikmasetik Aialoneraino eraso zieten filistearrei. Gizataldea, zeharo nekaturik,
32. harrapakinetara oldartu zen; hartutako ardi, idi eta zekorrak, lurrean lepoa moztu eta odolarekin jan zituzten.
33. Batek esan zion Sauli:—Bekatuan ari da jendea Jaunaren kontra: odol eta guzti ari dira jaten.Saulek, orduan:—Traidore alenak! Ekar iezadazue berehala harri handi bat.
34. Gero, agindu zuen:—Sakabana zaitezte jende artera; esaiezue, ekar diezadala nork bere idia edota ardia; hil itzazue hemen eta jan orduan. Horrela, ez duzue Jaunaren kontra bekaturik egingo odol eta guzti janez.Ekarri zuten, bada, gau hartan guztiek nork bere esku zuen idia eta bertan hil.
35. Saulek aldarea egin zion Jaunari. Hauxe izan zen Jaunari egin zion lehenbiziko aldarea.
36. Ondoren, honela mintzatu zen Saul:—Jaitsi gaitezen gauez filistearren ondoren erasoka eta desegin ditzagun eguna argitu arte. Ez utzi bat ere bizirik.Jendeak erantzun zion:—Egizu egokien iruditzen zaizuna.Apaizak, aldiz, esan zuen:—Jo dezagun lehenik Jainkoarengana.
37. Saulek kontsulta egin zion Jaunari:—Erasoko al diet filistearrei? Israeldarron esku utziko al dituzu?Baina Jainkoak ez zion deus ere erantzun egun hartan.
38. Saulek, orduan:—Zatozte hona buruzagi guztiak. Azter ezazue zertan egin dugun gaur bekatu.
39. Ala Jauna, Israelen Salbatzailea! Egin duenak, nire seme Jonatan bera bada ere, erremediorik gabe hil beharko du.Inork ere ez zion erantzun.
40. Orduan, Saulek esan zien israeldar guztiei:—Jar zaitezte zuek alde batean; nire seme Jonatan eta biok bestean jarriko gara.Jendeak ihardetsi zion:—Egizu egokien iruditzen zaizuna.
41. Saulek, orduan, esan zion Jaunari:—Israelen Jainko, ager iezaguzu egia osoa.Zotz egin eta Jonatan eta Saul izendatu zituen Jainkoak; herria, aldiz, libre atera zen.
42. Saulek, orduan:—Egin zotz, ni eta nire seme Jonatanen artean.Eta Jonatan atera zen errudun.