Kapituluak

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24

Itun Zaharra

Itun Berria

Lukas 22 Elizen Arteko Biblia (Interfaith Itzulpena) (EABD)

Pazko-afaria eta nekaldia (22,1—23,56a)

Jesusen kontra zelatan

1. Hurbil zen Legamia gabeko Ogien Jaia, Pazko-jaia ere deitua.

2. Apaizburu eta lege-maisuak Jesus nola hilko zebiltzan, baina herriaren beldur ziren.

3. Orduan, Satanas sartu zen Hamabien taldeko Judasengan, Iskariote deituarengan.

4. Judas apaizburu eta tenpluko guardiaburuengana joan zen, haien eskuetara Jesus nola eman hitz egitera.

5. Poztu egin ziren haiek, eta Judasi dirua ematea erabaki zuten.

6. Honek onartu egin zuen, eta jendeak jakin gabe Jesus haien eskuetara emateko egokiera bila hasi zen.

Azken afarirako prestaketak

7. Iritsi zen Legamia gabeko Ogien Jaieguna, Pazko-bildotsa hil behar zeneko eguna.

8. Orduan, Pedro eta Joan bidali zituen Jesusek, esanez:—Zoazte guretzat Pazko-afaria prestatzera.

9. Haiek galdetu zioten:—Non prestatu behar dugu?

10. Jesusek erantzun:—Hara, hirian sartzean, ur-suila daraman gizon batekin egingo duzue topo. Jarraitu berari sartuko den etxeraino,

11. eta esan bertako nagusiari: «Maisuak galdetzen dizu non duen ikasleekin Pazko-bildotsa jateko tokia».

12. Hark gela zabal bat erakutsiko dizue goian, jantzirik; prestatu hantxe.

13. Joan ziren, eta dena Jesusek esan bezala gertatu zitzaien, eta Pazko-afaria prestatu zuten.

Azken afaria: hona nire gorputz-odolak!

14. Ordua etorri zenean, Jesus mahaian jarri zen apostoluekin.

15. Eta esan zien: «Banuen gogoa sufritu aurretik Pazko-afari hau zuekin egiteko!

16. Zeren, egia esan, ez baitut Pazkorik gehiago ospatuko Jainkoaren erreinuan bere betera iritsi arte».

17. Eta, kopa harturik, esker oneko otoitza egin eta esan zuen: «Hartzazue eta eman elkarri.

18. Zeren, egia esan, ez baitut gaurdanik gehiago ardorik edango Jainkoa errege izaten hasi arte».

19. Gero, ogia hartu zuen eta, esker oneko otoitza egin ondoren, zatitu eta ikasleei eman zien, esanez: «Hau nire gorputza da, zuentzat ematen dena. Egizue hau nire oroigarri».

20. Berdin egin zuen koparekin afalondoan, esanez: «Kopa hau itun berria da, zuentzat isurtzen den nire odolaz Jainkoak ezarria.

Judasen saldukeriaren iragarpena

21. «Baina begira, nirekin mahaian dago salduko nauena.

22. Gizonaren Semea badoa, erabakia dagoenez; baina dohakabea salduko duena!»

23. Orduan, ikasleak elkarren artean galdezka hasi ziren, nork egin ote zezakeen horrelakorik.

Nor handiena? Ikasleei agintzaria

24. Ikasleak eztabaidan hasi ziren beren artean, beraietan zein ote zen handiena.

25. Jesusek esan zien: «Herrietako erregeek menpean hartzen dituzte herriak, eta agintedunek “Ongile” izena nahi izaten dute berentzat.

26. Zuek ez jokatu horrela. Zuen artean nagusiena izan bedi gazteenaren pareko, eta agintaria zerbitzariaren pareko.

27. Zein ote da handiago, mahaian dagoena ala zerbitzatzen ari dena? Ez ote mahaian dagoena? Bada, ni zerbitzari bezala nago zuen artean.

28. «Zuek sendo iraun duzue nirekin nire probaldietan.

29. Eta nik erregetza ematen dizuet, Aitak neuri eman zidan bezala:

30. ni errege izango naizenean, nire mahaian jan eta edango duzue, eta tronuetan eseriko zarete, Israel herriko hamabi leinuak epaitzeko.

Gainean da probaldia. Pedroren ukoen iragarpena

31. «Simon, Simon! Satanasek beretzat nahi zaituzte, garia galbahean bezala zuek astintzeko.

32. Baina nik otoitz egin dut zure alde, sinesmena gal ez dezazun. Eta zuk, niregana bihurtzean, sendo itzazu senideak».

33. Pedrok esan zion:—Jauna, prest nago zurekin kartzelara eta heriotzara ere joateko.

34. Jesusek, orduan:—Egia esan, Pedro, gaur oilarrak jotzerako, hiru aldiz ukatuko duzu ni ezagutzen nauzula.

35. Ondoren, ikasleei esan zien:—Falta izan al zenuten ezer, poltsarik eta zakutorik eta oinetakorik gabe bidali zintuztedanean?Haiek erantzun:—Ezer ere ez.

36. Jesusek, berriro:—Orain, bada, poltsa duenak har dezala eta berdin zakutoa duenak; eta ezpatarik ez duenak sal dezala soingainekoa, hura erosteko.

37. Zeren, egia esan, niregan bete beharra baita Liburu Santuak dioena: Bekatarien kidekotzat jo zuten. Izan ere, nireak laster egingo du.

38. Haiek esan zioten:—Jauna, baditugu hemen bi ezpata.Baina Jesusek erantzun:—Aski da!

Oliamendiko otoitz larria

39. Ondoren, Jesus atera eta Oliamendirantz abiatu zen, ohi zuenez, eta ikasleak ere bai haren ondoren.

40. Hara iristean, Jesusek esan zien: «Egizue otoitz, tentaldian ez erortzeko».

41. Eta, haiengandik harrikada bat bide aldendurik, belauniko honela egiten zuen otoitz:

42. «Aita, nahi baduzu, urrun ezazu niregandik edari samin hau. Hala ere, egin bedi zure nahia, ez nirea».

43. Zeruko aingeru bat agertu zitzaion, kemen emanez.

44. Eta, larriak harturik, oraindik lehiatsuago egiten zuen otoitz. Izerdia tantaka zerion lurrera, odola bezain lodi.

45. Otoitzetik jaikirik, ikasleengana joan zen; nahigabearen nahigabez lokarturik aurkitu zituen,

46. eta esan zien: «Nola zaudete lo? Jaiki eta egin otoitz, tentaldian ez erortzeko».

Jesus atxilotua

47. Jesus hizketan ari zela, jende-multzo bat azaldu zen; Hamabietako bat, Judas zeritzana, zetorren haien buru, eta Jesusengana hurbildu zen musu ematera.

48. Jesusek esan zion: «Judas, musu batez saltzen al duzu Gizonaren Semea?»

49. Gertatzera zihoanaz oharturik, Jesusen inguruan zeudenek esan zioten: «Jauna, erasoko al diegu ezpataz?»

50. Eta haietako batek apaiz nagusiaren morroia jo eta eskuineko belarria moztu zion.

51. Baina Jesusek esan zuen: «Utzi! Aski da!»Eta, belarria ukiturik, sendatu egin zion.

52. Orduan, haren aurka etorriak ziren apaizburu, tenpluko guardiaburu eta zaharrei esan zien: «Ezpataz eta makilaz etorri zarete lapur baten bila bezala.

53. Egunero tenpluan zuekin nintzen, eta ez zenidaten eskurik bota. Baina oraintxe da zuen ordua, ilunpearen nagusialdia».

Pedrok Jesus ukatu

54. Jesus preso hartu eta apaiz nagusiaren etxera eraman zuten. Pedrok urrutitik jarraitzen zion.

55. Batzuk patio erdian sua piztu eta haren inguruan eseri ziren, eta haien artean eseri zen Pedro ere.

56. Neskame batek, Pedro sutondoan eseria ikustean, begira jarri eta esan zuen:—Hau ere Jesusekin zebilen.

57. Baina hark ukatu, esanez:—Emakume, ez dinat ezagutzen hori.

58. Handik berehala, beste batek ikusi eta esan zion Pedrori:—Hi ere haietakoa haiz.Pedrok, orduan:—Ez, mutil!

59. Handik ordubete ingurura, beste batek berriro esan zuen:—Bai, hau ere Jesusekin bizi huen, galilearra duk eta.

60. Pedrok erantzun zuen:—Ez zekiat zertaz ari haizen, mutil!Eta une berean, oraindik hizketan ari zela, oilarrak jo zuen.

61. Itzuli zen Jauna eta Pedrori begiratu zion. Gogoratu zitzaion Pedrori Jaunak esandakoa: «Gaur oilarrak jo baino lehen, hiru aldiz ukatuko nauzu»,

62. eta, kanpora irtenik, negarrari eman zion saminki.

63. Jesus preso zeukatenak isekaz ari zitzaizkion eta joka.

64. Begiak estalirik, honela galdetzen zioten: «Asma ezak, profeta, nork jo hau?»

65. Eta beste hitz iraingarri asko esaten zioten.

Jesus judu-biltzarraren aurrean

66. Eguna zabaldu zuenean, herriko zaharren kontseilua, apaizburuak eta lege-maisuak bildu ziren, eta Jesus Biltzar Nagusira eraman zuten.

67. Honela esan zioten:—Mesias baldin bazara, esaguzu.Hark erantzun:—Baietz esaten badizuet, ez didazue sinetsiko

68. eta, galdetzen badizuet, ez didazue erantzungo.

69. Baina hemendik aurrera Gizonaren Semea Jainko ahalguztidunaren eskuinean eserita egongo da.

70. Orduan, denek esan zuten:—Zu zara, beraz, Jainkoaren Semea?Hark erantzun zien:—Zeuek diozue, neu naiz.

71. Haiek, orduan:—Ba ote dugu lekuko beharrik? Geuk entzun diogu bere ahotik.