41. Mariaren agurra entzun bezain laster, Elisabeti punpaka hasi zitzaion haurra sabelean. Une berean, Espiritu Santuaz beterik gelditu zen Elisabet,
42. eta goraki esan zuen: «Bedeinkatua zu emakume guztien artean eta bedeinkatua zure sabeleko fruitua!
43. Nor naiz ni, nire Jaunaren ama ni ikustera etortzeko?
44. Zure agurra nire belarrietara iritsi orduko, pozez punpaka hasi zait haurra sabelean.
45. Zorionekoa zu, Jaunak esan dizuna beteko dela sinetsi duzulako!»
46. Orduan, Mariak esan zuen:
47. «Jaunaren handitasunadut goresten,pozaren pozez daukat barrena,Jainkoa baitut salbatzaile.
48. Bere mirabe ezerez honenganjarri ditu begiak;horregatik, dohatsu deituko nauteguztiek gaurdanik.
49. Gauza handiak egin ditunire alde Ahalguztidunak.Santua da
50. eta gizaldiz gizaldi errukitsuabegirune diotenentzat.
51. Bere indar guztiaz jokatu du:buru-harroak suntsitu ditu,
52. ahaltsuak goi-postuetatik botaeta ezerezak gora jaso;
53. ondasunez bete ditugose zeudenak,eta esku-hutsik bidali aberatsak;
54. lagun etorri zaio bere herri Israeli,bere errukiaz oroiturik:
55. hala hitzemana ziengure arbasoei,Abrahami eta ondorengoeibetiko».
56. Mariak hiruren bat hilabete egin zituen Elisabetekin; gero, etxera itzuli zen.