6. Jesusek, han etzanda ikusi eta gisa hartan denbora luzea zeramala jakinik, esan zion:—Nahi duzu sendatu?
7. Gaixoak erantzun zion:—Jauna, ez dut inor ura mugitzean uraskara botako nauenik; ni iritsi orduko besteren batek aurrea hartzen dit.
8. Jesusek esan zion:—Jaiki, hartu ohatila eta ibili.
9. Une berean sendaturik gertatu zen gizona, ohatila hartu eta ibiltzen hasi zen.Egun hura larunbata zen, atseden-eguna.
10. Judu-agintariek, orduan, esan zioten sendatuari:—Larunbata da; ez duzu zilegi ohatila garraiatzea.
11. Hark erantzun zien:—Sendatu nauenak berak esan dit: «Hartu ohatila eta ibili».
12. Haiek galdetu zioten:—Nor da ohatila hartu eta ibiltzeko esan dizun hori?
13. Baina sendatuak ez zekien nor zen, Jesus ezkutatu egin baitzen inguruan zegoen jendetza artean.
14. Geroxeago, Jesusek tenpluan topo egin zuen harekin eta esan zion:—Begira, sendaturik zaude; ez egin berriro bekaturik, okerragorik gerta ez dakizun.
15. Joan zen gizona, eta agintariei adierazi zien Jesus zela sendatu zuena.
16. Honengatik, hain zuzen, larunbatez halako gauzak egiten zituelako, agintariak Jesus pertsegitzen hasi ziren.
17. Jesusek, orduan, hau azaldu zien: «Nire Aita etengabe ari da lanean, eta ni ere bai».
18. Esandako honengatik, agintariak are gehiago zebiltzan Jesus hil nahian, larunbateko atsedena ez errespetatzeaz gainera, Jainkoa bere aita zuela esaten baitzuen, horrela bere burua Jainkoaren pareko eginez.
19. Jesusek esan zien gainera: «Bene-benetan diotsuet: Semeak ez dezake deus ere bere kabuz egin; ez du egiten Aita egiten ikusten duena besterik: Aitak zer egin, huraxe bera egiten du Semeak ere.