10. Zenbaitek dio: «Gutunak gogorrak eta zorrotzak dira; baina bera itxura kaskarreko gizona da eta hizlari eskasa».
11. Hori dioenak jakin beza, urrutitik eta gutunez naizen bezalakoa izango naizela hurbiletik eta egintzetan ere.
12. Egia esan, ez dut ausardiarik beren buruak goraipatzen dituzten horien pareko edo kidekotzat neure burua emateko. Horrelako horiek zentzu ona galdu dute: lehenengo beren burua hartzen dute neurritzat eta, gero, neurri horrekin balioztatzen dituzte beren buruak.
13. Niri dagokidanez, ez dut neurriz gain harrotu nahi; Jainkoak ezarri didan lan-eremua hartuko dut neurritzat, eta neurri horren muga barruan zaudete zuek ere, korintoarrok.
14. Ez ditut ezarritako neurriaren mugak gainditzen, zuenganaino heldu ez banintz bezala, neu izan bainintzen lehenbizikoa zuei Kristoren berri ona eramaten.
15. Ez naiz, bada, neurriz gain ari, besteen lanaz baliatuz. Hau da, ordea, nire itxaropena: zuen sinesmena haziz doan neurrian, nire lanak gero eta fruitu handiagoa ekarriko duela zuen artean, ezarri zaizkidan mugen barruan;
16. badut zuen lurraldeaz harantzago berri ona zabaltzeko itxaropena ere, baina besteren mugetan sartu gabe, eta bestek landutakoaz harrotu gabe.
17. Harrotu nahi duena, harro bedi Jaunarengan.
18. Izan ere, ez da onetsia bere burua goratzen duena, Jaunak goratzen duena baizik.