12. Εἰς τοὺς λοιποὺς λέγω ἐγώ, ὄχι ὁ Κύριος: Ἐὰν ἕνας ἀδελφὸς ἔχῃ γυναῖκα ἄπιστη καὶ αὐτὴ συγκατανεύῃ νὰ συγκατοικῇ μαζί του, ἂς μὴ τὴν ἀφήνῃ.
13. Καὶ ἐὰν μία γυναῖκα ἔχῃ ἄνδρα ἄπιστον καὶ αὐτὸς συγκατανεύῃ νὰ συγκατοικῇ μαζί της, ἂς μὴ τὸν ἀφήνῃ.
14. Διότι ὁ ἄνδρας ὁ ἄπιστος ἔχει ἁγιασθῇ διὰ τῆς γυναικὸς καὶ ἡ γυναῖκα ἡ ἄπιστη ἔχει ἁγιασθῇ διὰ τοῦ ἀνδρός. Ἀλλοιῶς τὰ παιδιά σας θὰ ἦσαν ἀκάθαρτα, τώρα ὅμως εἶναι ἅγια.
15. Ἀλλ᾽ ἐὰν τὸ ἄπιστον μέλος θέλῃ νὰ χωρίσῃ, ἂς χωρίσῃ. Σὲ τέτοιες περιπτώσεις ὁ ἀδελφὸς ἢ ἡ ἀδελφὴ δὲν εἶναι δεσμευμένοι. Ὁ Θεὸς μᾶς ἐκάλεσε νὰ ζοῦμε εἰρηνικὰ.
16. Διότι ποῦ ξέρεις, γυναῖκα; Ἴσως σώσῃς τὸν ἄνδρα σου. Ποῦ ξέρεις, ἄνδρα; Ἴσως σώσῃς τὴν γυναῖκά σου.
17. Πάντως, ὁ καθένας ἂς κανονίζῃ τὴν ζωήν του σύμφωνα μὲ τὸ χάρισμα ποὺ τοῦ ἔδωσε ὁ Θεὸς καὶ τὴν κατάστασίν του ὅταν τὸν ἐκάλεσε ὁ Κύριος. Αὐτὰς τὰς ἐντολὰς δίνω εἰς ὅλας τὰς ἐκκλησίας.
18. Ἐκλήθη κάποιος ἐνῷ ἦτο περιτμημένος; Ἂς μὴ ἀπαλείψῃ τὰ σημάδια τῆς περιτομῆς. Ἐκλήθη κάποιος ἐνῷ ἦτο ἐθνικός; Ἂς μὴ περιτμηθῇ.
19. Ἡ περιτομὴ δὲν εἶναι τίποτε καὶ ἡ μὴ περιτομὴ δὲν εἶναι τίποτε· ἀξίαν ἔχει ἡ τήρησις τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ.
20. Ὁ καθένας εἰς τὴν κατάστασιν ποὺ ἦτο ὅταν ἐκλήθη, εἰς αὐτὴν ἂς μένῃ.
21. Ἦσο δοῦλος, ὅταν ἐκλήθης; Μὴ σὲ μέλῃ, ἀλλ᾽ ἐὰν μπορῇς νὰ γίνῃς ἐλεύθερος, ἐπωφελήσου μᾶλλον τῆς εὐκαιρίας.
22. Ἐκεῖνος ποὺ ἐκλήθη ἐν Κυρίῳ ὅταν ἦτο δοῦλος, εἶναι ἀπελεύθερος Κυρίου. Ὁμοίως ἐκεῖνος ποὺ ἐκλήθη ὅταν ἦτο ἐλεύθερος, εἶναι τώρα δοῦλος τοῦ Χριστοῦ.
23. Ἔχετε ἀγορασθῆ μὲ τίμημα· μὴ γίνεσθε δοῦλοι ἀνθρώπων.