41. τον διαρπάζουν όλοι αυτοί που διαβαίνουν τον δρόμο· καταστάθηκε όνειδος στους γείτονές του·
42. ύψωσες το δεξί χέρι εκείνων που ήσαν εναντίον του· εύφρανες τους εχθρούς του·
43. μάλιστα, το κοφτερό μέρος τής ρομφαίας το άμβλυνες, και δεν τον στερέωσες στη μάχη·
44. έκανες να σταματήσει η δόξα του, και έρριξες τον θρόνο του καταγής·
45. λιγόστεψες τις ημέρες τής νιότης του· τον έντυσες με ντροπή. (Διάψαλμα).
46. Mέχρι πότε, Kύριε; Θα κρύβεσαι για πάντα; Θα καίει η οργή σου σαν φωτιά;
47. Θυμήσου πόσο σύντομος είναι ο καιρός μου, με ποια ματαιότητα έπλασες όλους τούς γιους των ανθρώπων.
48. Ποιος άνθρωπος θα ζήσει, και δεν θα δει θάνατο; Ποιος θα λυτρώσει την ψυχή του από το χέρι τού άδη; (Διάψαλμα).
49. Πού είναι, Kύριε, τα αρχαία ελέη σου, τα οποία ορκίστηκες στον Δαβίδ μέσα στην αλήθεια σου;
50. Θυμήσου, Kύριε, τον ονειδισμό των δούλων σου, που φέρνω στον κόρφο μου από τόσους πολυάριθμους λαούς·
51. με τον οποίο ονείδισαν οι εχθροί σου, Kύριε· με τον οποίο ονείδισαν τα βήματα70 του χρισμένου σου.
52. Eυλογητός ο Kύριος στον αιώνα. Aμήν, και αμήν.