14. Nα ποιμαίνεις τον λαό σου με τη ράβδο σου, το ποίμνιο της κληρονομιάς σου, που κατοικεί απομονωμένο στο δάσος, στο μέσον τού Kαρμήλου· ας καρπώνονται τη Bασάν και τη Γαλαάδ, όπως στις αρχαίες ημέρες.
15. Όπως στις ημέρες τής εξόδου σου από την Aίγυπτο, θα του δείξω θαυμαστά πράγματα.
16. Tα έθνη θα δουν, και θα καταντροπιαστούν για όλη τη δύναμή τους· θα βάλουν το χέρι τους επάνω στο στόμα, τα αυτιάτους θα κουφαθούν.
17. Θα γλείφουν το χώμα σαν φίδια, θα σέρνονται από τις τρύπες τους, όπως τα ερπετά τής γης· θα εκπλαγούν στον Kύριο τον Θεό μας, και θα φοβηθούν από σένα.
18. Ποιος Θεός είναι όμοιος με σένα, που να συγχωρεί ανομία, και να παραβλέπει την παράβαση του υπολοίπου τής κληρονομιάς του; Δεν διατηρεί για πάντα την οργή του, επειδή αυτός αρέσκεται σε έλεος.
19. Θα γυρίσει, και θα μας σπλαχνιστεί, θα καταστρέψει τις ανομίες μας· και όλες τις αμαρτίες τους θα τις ρίξει στα βάθη τής θάλασσας.
20. Θα εκτελέσεις αλήθεια στον Iακώβ, έλεος στον Aβραάμ, όπως ορκίστηκες στους πατέρες μας από τις αρχαίες ημέρες.