23. KAI η γη δεν θα πουλιέται σε απαλλοτρίωση· επειδή, δική μου είναι η γη· για τον λόγο ότι, εσείς είστε ξένοι και πάροικοι μπροστά μου.
24. Γι’ αυτό, σε ολόκληρη τη γη τής ιδιοκτησίας σας, θα επιτρέπετε την εξαγορά τής γης.
25. Aν φτωχύνει ο αδελφός σου, και πουλήσει κάποια από τα κτήματά του, και έρθει ο πλησιέστερος συγγενής του, για να τα εξαγοράσει, τότε θα εξαγοράσει ό,τι πούλησε ο αδελφός του.
26. Kαι αν ο άνθρωπος δεν έχει συγγενή για να τα εξαγοράσει, και ευπόρησε και βρήκε αρκετά χρήματα για να τα εξαγοράσει,
27. τότε ας μετρήσει τα χρόνια τής πώλησής του, και ας αποδώσει το επιπλέον στον άνθρωπο, στον οποίο τα πούλησε, και ας επιστρέψει στα κτήματά του.
28. Aλλά, αν δεν είναι ικανός, ώστε να δώσει σ’ αυτόν την αξία, τότε το πουλημένο θα μένει στο χέρι εκείνου που το αγόρασε, μέχρι τον χρόνο τής άφεσης· και θα απελευθερωθεί στην άφεση, και θα επιστρέψει στα κτήματά του.
29. Kαι αν κάποιος πουλήσει ένα κατοικήσιμο σπίτι σε περιτειχισμένη πόλη, τότε μπορεί να το εξαγοράσει μέσα σε έναν χρόνο από την πώλησή του· μέσα σε έναν ολόκληρο χρόνο μπορεί να το εξαγοράσει.
30. Aλλά αν δεν εξαγοραστεί μέχρις ότου συμπληρωθεί σ’ αυτό ολόκληρος ο χρόνος, τότε το σπίτι, που είναι σε περιτειχισμένη πόλη, θα επικυρωθεί για πάντα σ’ εκείνον που το αγόρασε, στις γενεές του· δεν θα απελευθερωθεί στην άφεση.
31. Tα σπίτια, όμως, των χωριών, που δεν είναι περιτειχισμένα, θα λογαριάζονται όπως τα χωράφια τής γης· μπορούν να εξαγοράζονται, και θα απελευθερώνονται στην άφεση.
32. Kαι για τις πόλεις των Λευιτών, τα σπίτια των πόλεων της ιδιοκτησίας τους μπορούν να εξαγοραστούν από τους Λευίτες σε κάθε εποχή.
33. Kαι αν ένας αγοράσει από κάποιον από τους Λευίτες, τότε το σπίτι, που πουλήθηκε στην πόλη τής ιδιοκτησίας του, θα απελευθερωθεί στην άφεση· επειδή, τα σπίτια των πόλεων των Λευιτών είναι η ιδιοκτησία τους ανάμεσα στους γιους Iσραήλ.
34. Aλλά, το χωράφι των προαστίων των πόλεών τους δεν θα πουλιέται· επειδή, είναι παντοτινή τους ιδιοκτησία.
35. KAI αν φτωχύνει ο αδελφός σου, και δυστυχήσει, τότε θα τον βοηθήσεις, σαν ξένον ή πάροικον, για να ζήσει μαζί σου.
36. Mη πάρεις απ’ αυτόν τόκο ή πλεονασμό· αλλά να φοβάσαι τον Θεό σου· για να ζει ο αδελφός σου μαζί σου.
37. Tο ασήμι σου δεν θα το δώσεις σ’ αυτόν με τόκο, και με πλεονασμό δεν θα δώσεις τις τροφές σου.