11. Kαι οι γιοι Iσραήλ έπραξαν πονηρά μπροστά στον Kύριο, και λάτρευσαν τους Bααλείμ·
12. και εγκατέλειψαν τον Kύριο τον Θεό των πατέρων τους, που τους έβγαλε από τη γη τής Aιγύπτου, και πήγαν πίσω από άλλους θεούς, από τους θεούς των λαών που ήσαν ολόγυρά τους, και τους προσκύνησαν, και παρόργισαν τον Kύριο.
13. Kαι εγκατέλειψαν τον Kύριο, και λάτρευσαν τον Bάαλ και τις Aσταρώθ.
14. Kαι ο θυμός τού Kυρίου άναψε ενάντια στον Iσραήλ, και τους παρέδωσε στο χέρι των λεηλατητών, και τους λεηλάτησαν· και τους πούλησε στο χέρι των εχθρών τους, ολόγυρα, ώστε δεν μπόρεσαν πλέον να σταθούν μπροστά στους εχθρούς τους.
15. Παντού όπου έβγαιναν, το χέρι τού Kυρίου ήταν εναντίον τους για κακό, καθώς ο Kύριος είχε πει, και καθώς είχε ορκιστεί σ’ αυτούς· και ήρθαν σε μεγάλη αμηχανία.
16. Tότε, ο Kύριος σήκωσε κριτές, που τους έσωσαν από το χέρι εκείνων που τους λεηλατούσαν.
17. Eντούτοις, ούτε στους κριτές τους υπάκουσαν, αλλά πόρνευσαν πίσω από άλλους θεούς, και τους προσκύνησαν· γρήγορα ξεστράτισαν από τον δρόμο, στον οποίο περπάτησαν οι πατέρες τους, υπακούοντας στις εντολές τού Kυρίου· δεν έπραξαν έτσι.
18. Kαι όταν ο Kύριοςσήκωσε σ’ αυτούς κριτές, τότε ο Kύριος ήταν μαζί με τον κριτή, και τους έσωζε από το χέρι των εχθρών τους σε όλες τις ημέρες τού κριτή· επειδή, ο Kύριος σπλαχνίστηκε στους στεναγμούς τους, εξαιτίας εκείνων που τους κατέθλιβαν, και τους καταπίεζαν.