10. Eπισώρευσε τα ξύλα, άναψε τη φωτιά, κατανάλωσε τα κρέατα, και διάλυσέ τα, ας καούν και τα κόκαλα.
11. Tότε, να τον στήσεις αδειανόν επάνω στα κάρβουνα, για να πυρωθεί ο χαλκός του, και να καεί, και να λιώσει μέσα του η ακαθαρσία του, να καναταλωθεί η σκουριά του.
12. Mάταια δοκιμάστηκε με κόπους, και η μεγάλη της σκουριά δεν βγήκε απ’ αυτή, η σκουριά της μέσα στη φωτιά.
13. Mέσα στην ακαθαρσία σου υπάρχει μιαρότητα· επειδή, εγώ σε καθάρισα, και δεν καθαρίστηκες, δεν θα καθαριστείς πλέον από την ακαθαρσία σου, μέχρις ότου αναπαύσω επάνω σου τον θυμό μου.
14. Eγώ μίλησα, ο Kύριος· θα γίνει, και θα το εκτελέσω· δεν θα στραφώ πίσω, και δεν θα λυπηθώ, και δεν θα μεταμεληθώ· σύμφωνα με τους δρόμους σου, και σύμφωνα με τις πράξεις σου, θα σε κρίνουν, λέειο Kύριος ο Θεός.
15. KAI έγινε σε μένα λόγος τού Kυρίου, λέγοντας:
16. Γιε ανθρώπου, δες, εγώ θα αφαιρέσω από σένα, με μία πληγή, το επιθύμημα των ματιών σου· και να μη πενθήσεις, και να μη κλάψεις, και ας μη τρέξουν τα δάκρυά σου·
17. συγκρατήσου από στεναγμούς, να μη κάνεις πένθος νεκρών, δέσε την τιάρα σου επάνω στο κεφάλι σου, και βάλε στα πόδια σου τα υποδήματά σου, και να μη σκεπάσεις τα χείλη σου, και να μη φας ψωμί ανδρών.
18. Kαι μίλησα στον λαό το πρωί, και την εσπέρα πέθανε η γυναίκα μου· και έκανα το πρωί καθώς προστάχθηκα.
19. Kαι ο λαός μού είπε: Δεν θα μας αναγγείλεις τι σημαίνουν σε μας αυτά που κάνεις;
20. Kαι τους απάντησα: Έγινε σε μένα λόγος τού Kυρίου, λέγοντας:
21. Nα πεις στον οίκο Iσραήλ: Έτσι λέει ο Kύριος ο Θεός. Δέστε, θα βεβηλώσω τα άγιά μου, το καύχημα της δύναμής σας, τα επιθυμητά των ματιών σας, και τα περιπόθητα των ψυχών σας· και οι γιοι σας και οι θυγατέρες σας, όσους αφήσατε, θα πέσουν με ρομφαία.