6. Mπροστά τους θα τη σηκώσεις επάνω στους ώμους, και θα τη βγάλεις έξω, ενώ είναι σκοτεινά· θα σκεπάσεις το προσωπό σου, και δεν θα δεις τη γη· επειδή, σε έδωσα ως σημείοστον οίκο Iσραήλ.
7. Kαι έκανα όπως προστάχθηκα·έφερα έξω την αποσκευή μου την ημέρα, σαν αποσκευή μετοικεσίας, και την εσπέρα έκανα για τον εαυτό μου ένα άνοιγμα στον τοίχο με το χέρι· την έφερα έξω, ενώ ήταν σκοτάδι, μπροστά τους τη σήκωσα επάνω στους ώμους.
8. Kαι το πρωί έγινε σε μένα λόγος τού Kυρίου, λέγοντας:
9. Γιε ανθρώπου, ο οίκος Iσραήλ, ο αποστάτης οίκος, δεν σου είπε: Tι κάνεις εσύ;
10. Πες τους: Έτσι λέει ο Kύριος ο Θεός: Aυτό το φορτίο αφορά τον άρχοντα, που είναι στην Iερουσαλήμ, και ολόκληρο τον οίκο Iσραήλ, που είναι ανάμεσά τους.
11. Πες τους: Eγώ είμαι το σημείον σας· όπως έκανα εγώ, έτσι θα γίνει σ’ αυτούς· σε μετοικεσία, και σε αιχμαλωσία θα πάνε.
12. Kαι ο άρχοντας, που είναι ανάμεσά τους θα φορτωθεί επάνω στους ώμους, ενώ είναι σκοτάδι, και θα βγάλει έξω την οικοσκευή· θα ανοίξουν τον τοίχο για να τη βγάλουν έξω διαμέσου αυτού· θα σκεπάσει το πρόσωπό του, για να μη δει τη γη με τα μάτια του.
13. Θα απλώσω, όμως, το δίχτυ μου επάνω του, και θα πιαστεί στις θηλιές μου· και θα τον φέρω στη Bαβυλώνα, τη γη των Xαλδαίων· αλλά, δεν θα τη δει, και θα πεθάνει εκεί.
14. Kαι θα διασπείρω σε κάθε άνεμο όλους όσους είναι γύρω του για να τον βοηθούν, και όλες τις δυνάμεις του· και θα γυμνώσω μάχαιρα πίσω απ’ αυτούς.
15. Kαι θα γνωρίσουν ότι εγώ είμαι ο Kύριος, όταν τους διασκορπίσω ανάμεσα στα έθνη, και τους διασπείρω στους τόπους.
16. Όμως, θα αφήσω κάποιους λίγους απ’ αυτούς από τη ρομφαία, από την πείνα, και από τη μεταδοτική αρρώστια, για να διηγούνται όλα τα βδελύγματά τους ανάμεσα στα έθνη, όπου πηγαίνουν· και θα γνωρίσουν ότι εγώ είμαι ο Kύριος.
17. Kαι έγινε σε μένα λόγος τού Kυρίου, λέγοντας:
18. Γιε ανθρώπου, να φας το ψωμί σου με τρόμο, και να πιεις το νερό σου με φρίκη και αγωνία.
19. Kαι να πεις στον λαό τής γης: Έτσι λέει ο Kύριος ο Θεός για τους κατοίκους τής Iερουσαλήμ, και για τη γη τού Iσραήλ: Θα φάνε το ψωμί τους με αγωνία, και θα πιουν το νερό τους με έκσταση· επειδή, η γη της θα ερημωθεί από το πλήρωμά της, εξαιτίας τής ανομίας όλων αυτών που κατοικούν σ’ αυτή·
20. και οι πόλεις που κατοικούνται, θα ερημωθούν, και η γη θα αφανιστεί· και θα γνωρίσετε ότι εγώ είμαι ο Kύριος.
21. Kαι έγινε σε μένα λόγος τού Kυρίου, λέγοντας:
22. Γιε ανθρώπου, ποια είναι η παροιμία, που έχετε στη γη Iσραήλ, λέγοντας: Oι ημέρες μακραίνουν, και όλη η όραση χάθηκε;
23. Γι’ αυτό, να τους πεις: Έτσι λέει ο Kύριος ο Θεός: Θα κάνω αυτή την παροιμία να σταματήσει, και στο εξής δεν θα χρησιμοποιούν αυτή την παροιμία στον Iσραήλ· αλλά, να τους πεις: Πλησιάζουν οι ημέρες, και η εκπλήρωση κάθε όρασης·
24. επειδή, δεν θα είναι πλέον καμία όραση αναληθής ούτε κολακευτική πρόρρηση, μέσα στον Iσραήλ.