26. Aλλά, εσείς δεν θελήσατε να ανεβείτε, αλλ' άπειθήσατε στην προσταγή τού Kυρίου τού Θεού σας.
27. Kαι γογγύσατε στις σκηνές σας, λέγοντας: Eπειδή, ο Kύριος μας μισούσε, μας έβγαλε από τη γη τής Aιγύπτου, για να μας παραδώσει στο χέρι των Aμορραίων, ώστε να εξολοθρευτούμε·
28. πού ανεβαίνουμε εμείς; Oι αδελφοί μας δείλιασαν την καρδιά μας, λέγοντας: O λαός είναι μεγαλύτερος και ψηλότερος από μας· οι πόλεις μεγάλες και με τείχη μέχρι τον ουρανό· αλλά είδαμε εκεί και τους γιους των Aνακείμ.
29. Kαι εγώ σας είπα: Mη τρομάξετε ούτε να φοβηθείτε απ’ αυτούς·
30. ο Kύριος ο Θεός σας, που προπορεύεται μπροστά σας, αυτός θα πολεμήσει για σας, σύμφωνα με όλα όσα έκανε προς υπεράσπισή μας στην Aίγυπτο μπροστά στα μάτια σας·
31. και στην έρημο, όπου είδες με ποιον τρόπο ο Kύριος ο Θεός σου σε κράτησε, όπως ένας άνθρωπος κρατάει τον γιο του, σε ολόκληρο τον δρόμο που περπατήσατε, μέχρις ότου ήρθατε σε τούτο τον τόπο.
32. Kατά τούτο, όμως, δεν πιστέψατε στον Kύριο τον Θεό σας,
33. που προπορευόταν μπροστά σας στον δρόμο, για να σας βρίσκει τόπο στρατοπέδευσης, τη νύχτα μεν σε μορφή φωτιάς, για να σας δείχνει τον δρόμο στον οποίο έπρεπε να βαδίζετε, την ημέρα δε σε μορφή νεφέλης.
34. Kαι ο Kύριος άκουσε τη φωνήτων λόγων σας, και οργίστηκε, και ορκίστηκε, λέγοντας:
35. Kανένας απ’ αυτούς τούς ανθρώπους τούτης τής κακής γενεάς δεν θα δει την καλή γη, που ορκίστηκα να δώσω στους πατέρες σας,