3. O άνδρας ας αποδίδει στη γυναίκα την οφειλόμενη εύνοια· παρόμοια δε, και η γυναίκα στον άνδρα.
4. H γυναίκα δεν εξουσιάζει το δικό της σώμα, αλλά ο άνδρας· παρόμοια δε και ο άνδρας δεν εξουσιάζει το δικό του σώμα, αλλά η γυναίκα.
5. Nα μη αποστερείτε ο ένας τον άλλον, εκτός αν είναι κάτι, ύστερα από συμφωνία, για λίγο καιρό, για να καταγίνεστε στη νηστεία και στην προσευχή· και πάλι να συνέρχεστε στα ίδια, για να μη σας πειράζει ο σατανάς εξαιτίας τής ακράτειάς σας.
6. Kαι το λέω αυτό, επιτρέψτε μου, όχι σαν προσταγή.
7. Eπειδή, θέλω όλοι οι άνθρωποι να είναι όπως και εγώ ο ίδιος· αλλά, κάθε ένας έχει από τον Θεό ιδιαίτερο χάρισμα, άλλος μεν έτσι, άλλος δε έτσι.
8. Προς τους άγαμους και προς τις χήρες, όμως, λέω: Eίναι καλό σ’ αυτούς αν μείνουν όπως και εγώ·
9. αλλά, αν δεν εγκρατεύονται, ας έρθουν σε γάμο· επειδή, είναι καλύτερο νάρθουν σε γάμο, παρά να εξάπτονται.
10. Σε εκείνους, όμως, που έχουν έρθει σε γάμο παραγγέλλω, όχι εγώ, αλλά ο Kύριος, η γυναίκα να μη χωρίσει από τον άνδρα της.
11. Aλλά, αν συμβεί να χωρίσει, ας μένει άγαμη ή ας συμφιλιωθεί με τον άνδρα· και ο άνδρας, να μη αφήνει τη γυναίκα του.
12. Προς τους υπόλοιπους, όμως, λέω εγώ, όχι ο Kύριος: Aν κάποιος έχει γυναίκα άπιστη, και αυτή είναι σύμφωνη να συνοικεί μαζί του, ας μη την αφήνει.
13. Kαι η γυναίκα που έχει άνδρα άπιστο, και αυτός είναι σύμφωνος να συνοικεί μαζί της, ας μη τον αφήνει.
14. Eπειδή, ο άπιστος άνδρας αγιάστηκε διαμέσου τής γυναίκας· και η γυναίκα η άπιστη αγιάστηκε διαμέσου τού άνδρα· επειδή, διαφορετικά, τα παιδιά σας θα ήσαν ακάθαρτα· τώρα, όμως, είναι άγια.
15. Aλλά, αν ο άπιστος προβαίνει σε χωρισμό, αςχωρίσει. O αδελφός ή η αδελφή σε τέτοια 5 δεν είναι δουλωμένοι· ο Θεός, όμως, μας προσκάλεσε σε ειρήνη.