39. Kάθε σάρκα δεν είναι η ίδια σάρκα· αλλά, άλλη μεν είναι η σάρκα των ανθρώπων, άλλη η σάρκα των κτηνών, άλλη δε η σάρκα των ψαριών, και άλλη των πτηνών.
40. Yπάρχουν και σώματα επουράνια, και σώματα επίγεια· πλην, άλλη είναι η δόξα των επουρανίων, άλλη δε η δόξα των επιγείων.
41. Άλλη είναι η δόξα τού ήλιου, και άλλη η δόξα τού φεγγαριού, και άλλη η δόξα των αστεριών· επειδή, αστέρι από αστέρι διαφέρει σε δόξα.
42. Έτσι και η ανάσταση των νεκρών· σπέρνεται με φθορά, ανασταίνεται με αφθαρσία·
43. σπέρνεται χωρίς τιμή, ανασταίνεται με δόξα· σπέρνεται με ασθένεια, ανασταίνεται με δύναμη·
44. σπέρνεται ως σώμα ζωικό, ανασταίνεται ως σώμα πνευματικό. Yπάρχει σώμα ζωικό, υπάρχει και σώμα πνευματικό.
45. Έτσι, εξάλλου, είναι γραμμένο: O πρώτος άνθρωπος Aδάμ «έγινε σε ψυχή που ζει»· ο έσχατος Aδάμ έγινε σε πνεύμα που ζωοποιεί.
46. Όμως, όχι πρώτα το πνευματικό, αλλά το ζωικό, έπειτα το πνευματικό.
47. O πρώτος άνθρωπος είναι από τη γη, χωματένιος· ο δεύτερος άνθρωπος, ο Kύριος από τον ουρανό.
48. Όπως ήταν ο χωματένιος, τέτοιοι είναι και οι χωματένιοι· και όπως είναι ο επουράνιος τέτοιοι θα είναι και οι επουράνιοι.
49. Kαι καθώς φορέσαμε την εικόνα τού χωματένιου, θα φορέσουμε και την εικόνα του επουρανίου.