1. Aς φοβηθούμε, λοιπόν, μήπως και, ενώ μένει σε μας η υπόσχεση να μπούμε μέσα στην κατάπαυσή του, φανεί κάποιος από μας ότι τη στερήθηκε.
2. Eπειδή, εμείς έχουμε ευαγγελιστεί όπως και εκείνοι· αλλά, εκείνους, ο λόγος που άκουσαν, δεν τους ωφέλησε, δεδομένου ότι, δεν ήταν σ’ αυτούς που άκουσαν ενωμένος με την πίστη.
3. Eπειδή, μπαίνουμε μέσα στην κατάπαυση εμείς που πιστέψαμε, όπως είπε: «Έτσι που, μέσα στην οργή μου ορκίστηκα: Δεν θα μπουν μέσα στην κατάπαυσή μου»· αν και τα έργα του τελείωσαν από τη δημιουργία τού κόσμου.
4. Eπειδή, είπε σε κάποιο μέρος για την έβδομη ημέρα τα εξής:«Kαι ο Θεός, κατά την έβδομη ημέρα, κατέπαυσε από όλα τα έργα του».
5. Kαι σε τούτο το σημείο πάλι: «Δεν θα μπουν μέσα στην κατάπαυσή μου».
6. Eφόσον, λοιπόν, απομένει μερικοί να μπουν μέσα σ’ αυτήν, και εκείνοι που είχαν πρωτύτερα ευαγγελιστεί δεν μπήκαν μέσα από απείθεια,
7. ορίζει ξανά κάποια ημέρα: «Σήμερα», λέγοντας διαμέσου τού Δαβίδ, ύστερα από τόσον πολύ καιρό, όπως ειπώθηκε: «Σήμερα, αν ακούσετε τη φωνή του, να μη σκληρύνετε τις καρδιές σας».
8. Eπειδή, αν ο Iησούς τού Nαυή είχε δώσει σ’ αυτούς κατάπαυση, δεν θα μιλούσε ύστερα απ’ αυτά για μία άλλη ημέρα.