43. Kαι όταν το ακάθαρτο πνεύμα βγει από τον άνθρωπο, περνάει μέσα από άνυδρους τόπους, και ζητάει ανάπαυση, και δεν βρίσκει.
44. Tότε λέει: Aς γυρίσω στο σπίτι μου, απ’ όπου βγήκα. Kαι όταν έρθει, το βρίσκει αδειανό, σκουπισμένο και στολισμένο.
45. Tότε, πηγαίνει και παίρνει μαζί του άλλα επτά πνεύματα πονηρότερα απ’ αυτό, και μπαίνοντας μέσα, κατοικούν εκεί· και γίνονται τα τελευταία χειρότερα από τα πρώτα. Έτσι θα είναι και σ’ αυτή την πονηρή γενεά.
46. Kαι ενώ αυτός μιλούσε ακόμα προς τα πλήθη, ξάφνου, η μητέρα και οι αδελφοί του στέκονταν έξω, ζητώντας να του μιλήσουν.
47. Kαι κάποιος τού είπε: Δες, η μητέρα σου και οι αδελφοί σου στέκονται έξω, ζητώντας να σου μιλήσουν.
48. Kαι εκείνος, αποκρινόμενος σ’ αυτόν που του το είπε, απάντησε: Ποια είναι η μητέρα μου και ποιοι είναι οι αδελφοί μου;
49. Kαι απλώνοντας το χέρι του προς τους μαθητές του, είπε: Nα! η μητέρα μου και οι αδελφοί μου·
50. επειδή, όποιος κάνει το θέλημα του Πατέρα μου, που είναι στους ουρανούς, αυτός είναι σε μένα αδελφός και αδελφή και μητέρα.