32. Kαι του φέρνουν έναν δύσλαλο κωφόν· και τον παρακαλούν να βάλει το χέρι επάνω του.
33. Kαι παίρνοντάς τον ιδιαιτέρως από τον όχλο, έβαλε τα δάχτυλά του στα αυτιά του· και αφού έφτυσε, άγγιξε τη γλώσσα του·
34. και σηκώνοντας τα μάτια του στον ουρανό, στέναξε, και λέει σ’ αυτόν: EΦΦAΘA, δηλαδή, να ανοιχτείς.
35. Kαι αμέσως άνοιξαν τα αυτιά του· και λύθηκε το δέσιμο της γλώσσας του, και μιλούσε ορθά.
36. Kαι τους παρήγγειλε να μη το πουν σε κανέναν· όμως, όσο αυτός τούς το παράγγελνε, τόσο περισσότερο εκείνοι το διακήρυτταν.
37. Kαι εκπλήττονταν υπερβολικά, λέγοντας: Kαλά έπραξε τα πάντα· και τους κωφούς κάνει να ακούν, και τους άλαλους να μιλούν.