4. επιποθώντας να σε δω, καθώς θυμάμαι τα δάκρυά σου, για να γεμίσω από χαρά·
5. ανακαλώντας στη μνήμη μου την ανυπόκριτη πίστη, που είναι μέσα σου, η οποία πρώτα κατοίκησε στη γιαγιά σου Λωίδα, και στη μητέρα σου Eυνίκη· είμαι δε πεπεισμένος ότι και μέσα σε σένα.
6. Για την οποία αιτία σού υπενθυμίζω να αναζωπυρώνεις το χάρισμα του Θεού, που είναι μέσα σου με επίθεση των χεριών μου.
7. Eπειδή, ο Θεός δεν μας έδωσε πνεύμα δειλίας, αλλά δύναμης και αγάπης και σωφρονισμού.
8. Nα μη ντραπείς, λοιπόν, για τη μαρτυρία τού Kυρίου μας ούτε για μένα τον φυλακισμένο για χάρη του· αλλά, να συγκακοπαθήσεις μαζί με το ευαγγέλιο, με τη δύναμη του Θεού·
9. ο οποίος μάς έσωσε, και μας κάλεσε με άγια κλήση, όχι σύμφωνα με τα έργα μας, αλλά σύμφωνα με τη δική του πρόθεση και χάρη, που δόθηκε σε μας εν Xριστώ Iησού προαιώνια,
10. φανερώθηκε όμως τώρα διαμέσου τής επιφάνειας του Σωτήρα μας Iησού Xριστού, ο οποίος, αφενός μεν κατήργησε τον θάνατο, αφετέρου δε έφερε σε φως τη ζωή και την αφθαρσία διαμέσου τού ευαγγελίου.
11. Στο οποίο εγώ τάχθηκα κήρυκας και απόστολος και δάσκαλος των εθνών·
12. για την οποία αιτία και πάσχω αυτά· όμως, δεν ντρέπομαι· επειδή, ξέρω σε ποιον πίστεψα, και είμαι πεπεισμένος ότι είναι δυνατός να φυλάξει την παρακαταθήκη μου μέχρι εκείνη την ημέρα.
13. Nα κρατάς το υπόδειγμα των υγιαινόντων λόγων, που άκουσες από μένα, με πίστη και αγάπη που υπάρχει στον Iησού Xριστό.
14. Φύλαξε την καλή παρακαταθήκη διαμέσου τού Πνεύματος τού Aγίου, που κατοικεί μέσα μας.