1. Λόγια του βασιλιά Λεμουήλ, χρησμός που του τον δίδαξε η μητέρα του:
2. «Γιε μου, τι να σου πω, σπλάχνο μου και γιε των προσευχών μου;
3. Το σφρίγος σου μη δώσεις σε γυναίκες, ούτε τα χρήματά σου σ’ αυτές που βασιλιάδες καταστρέφουν.
4. Στους βασιλιάδες δεν ταιριάζει, Λεμουήλ, στους βασιλιάδες διόλου δεν ταιριάζει να πίνουνε κρασί· ούτε στους ηγεμόνες να πίνουν δυνατά ποτά.
5. Μήπως πίνοντας λησμονήσουνε το νόμο και παραβλέψουν τα δικαιώματα αυτών που δυστυχούν.
6. Να δίνεις δυνατά ποτά σ’ εκείνον που χάνεται στη λύπη του, κρασί σ’ εκείνον που έχει πίκρα στην καρδιά·
7. πίνοντας θα ξεχνάει τη δυστυχία και τη φτώχεια του.
8-9. Μίλα εσύ για χάρη του άλαλου· δίκαια κρίνε κι υπερασπίσου το δίκιο του κατατρεγμένου, του δυστυχισμένου, του φτωχού».
10. Δυσεύρετη είναι η άξια γυναίκα! Αξίζει πιότερο κι απ’ τα μαργαριτάρια.
11. Ο άντρας της την εμπιστεύεται και πάντα άφθονα είναι τ’ αγαθά του.
12. Καλό τού κάνει και ποτέ κακό, σ’ όλη της τη ζωή.
13. Παίρνει λινάρι και μαλλί και με τα χέρια της το επεξεργάζεται.