10. Οι πρεσβύτεροι της Σιώνκάθονται χάμω σιωπηλοί,ρίχνουνε στάχτη πάνω στο κεφάλι τους,φοράνε ρούχα πένθιμα.Οι κόρες της Ιερουσαλήμμε θλίψη γέρνουν το κεφάλι τους στη γη.
11. Τα μάτια μου μαράθηκαν από τα δάκρυα,αναταράχτηκαν τα σπλάχνα μου,δεν μπορώ να κρύψω την απελπισία μουμπρος στου λαού μου την κατάρρευση,ενώ πεθαίνουνε τα βρέφη και τα νήπιαστης πολιτείας τα σοκάκια.
12. Φωνάζουν στις μανάδες τους,γιατί πεινάνε και διψούν·σαν τους τραυματίες λιποθυμούνστης πολιτείας τα σοκάκια,και ξεψυχούν στην αγκαλιά της μάνας τους.
13. Αγαπημένη Ιερουσαλήμ, με τι να σε συγκρίνω;με τι να πω πως είσαι όμοια;και με τι να σε παραβάλωκαι πώς να σε παρηγορήσω, πόλη της Σιών;Η συμφορά σου είναι μεγάλη σαν τη θάλασσα·ποιος θα μπορούσε απ’ αυτήν να σε γιατρέψει;
14. Όσα οι προφήτες σου είδανε για σέναήταν οράσεις ψεύτικες κι απατηλές.Δε σου φανέρωσαν την ανομία σου,για ν’ αποτρέψουν έτσι την αιχμαλωσία σου,αλλά σου δώσαν ψεύτικους χρησμούς, παραπλανητικούς.
15. Όλοι όσοι περνούν στο δρόμο κατά ’δωχτυπούν χαιρέκακα τα χέρια τους,κουνάνε το κεφάλι για τα ερείπια της Ιερουσαλήμσιγανά τραγουδώντας:«Αυτή είναι η πόλη που την ονομάζανετης ομορφιάς αποκορύφωμα,χαρά όλης της γης;»
16. Όλοι οι εχθροί σου σε κακολογούν·σφυρίζουν, τρίζουνε τα δόντιακαι φωνάζουν:«Την καταστρέψαμε! Αυτή είναι η ημέραπου περιμέναμε·ήρθε, την είδαμε!»
17. Ο Κύριος έκανε ό,τι είχε αποφασίσει,ξεπλήρωσε τις απειλέςπου είχε εξαγγείλει από καιρό·ανελέητος όλα τα κατέστρεψε,έκανε τον εχθρό σου να χαρεί για σένα,τους αντιπάλους σου τους έκανε να θριαμβεύσουν.
18. Πόλη της Σιών, τα τείχη σου ας φωνάξουνεστον Κύριο να σ’ ελεήσει!Άσε να τρέξουνε σαν χείμαρροςμέρα και νύχτα ακούραστα τα δάκρυά σου,τα μάτια σου χωρίς σταματημό.
19. Σήκω πάλι και πάλι μες στη νύχτακαι πες τον πόνο σου στον Κύριο.Ξέχυσε την καρδιά σου σαν νερό μπροστά του,ύψωσε προς αυτόν δεητικά τα χέρια σου,και παρακάλεσε για των παιδιών σου τη ζωή,για τα παιδιά που από την πείνα ξεψυχούνστις άκριες των δρόμων.
20. Κοίταξε, Κύριε, και δες σε ποιον τα έκανες αυτά!Ήταν σωστό να τρώνε οι γυναίκες τα παιδιά τουςπου τα γεννήσαν και τα περιποιήθηκαν;να θανατώνονται οι ιερείς και οι προφήτεςκαι μάλιστα μες στο αγιαστήριό σου;
21. Παιδιά και γέροντες είναι στο χώμα ξαπλωμένοι·το ξίφος θέρισε τα παλικάρια και τις κοπελιές μου·τη μέρα της οργής σου τους θανάτωσες,χωρίς συμπόνια τους σφαγίασες.
22. Σαν να ’τανε μέρα γιορτήςαπό παντού τους φοβερούς εχθρούς μουμάζεψες,κι ούτ’ ένας δεν διασώθηκε ούτε ξέφυγε,τη μέρα, Κύριε, της οργής σου.Όλα μου τα παιδιά που τα μεγάλωσα και τα περιποιήθηκαο εχθρός μού τα εξολόθρεψε.