20. Δε θα μπορέσουνε του τόξου οι ριπέςσε φυγή τον κροκόδειλο να τρέψουν·οι πέτρες της σφεντόνας είναι γι’ αυτόν σαν του σταριού το άχυρο.
21. Κομμάτι σταχοκάλαμο είναι γι’ αυτόν το ρόπαλο·γελάει όταν τα δόραταστ’ αυτιά του πλάι σφυρίζουν.
22. Έχει εξογκώματα από κάτω στην κοιλιά τουσαν πέτρες κοφτερές·περνάει κι αφήνει αυλακιέςστη λάσπη σαν τον βολοκόπο.
23. Το βυθό κάνει να κοχλάζει σαν καζάνι, ο κροκόδειλος,τη θάλασσα να μοιάζει χύτραόπου ετοιμάζονται αλοιφές.
24. Πίσω του αφήνει λαμπερό ένα χνάρικι αποκτά κόμη λευκασμένη ο απύθμενος ωκεανός.
25. Πάνω στη γη δε βρίσκεται τίποταόμοιό του,πλάστηκε να ’ναι ατρόμητος.
26. Κοιτάει με συγκατάβαση τα ζώα τα πιο αγέρωχα·εκείνος είν’ ο βασιλιάςσ’ όλα τ’ άγρια θεριά.