13. να πιάσει από τις άκρες της τη γη,να την τινάξει κι οι ασεβείς να σκορπιστούνε;
14. Στο φως της μέρας τα βουνάκι οι λαγκαδιές προβάλλουνσαν τις πτυχές μιας φορεσιάς.
15. Αλλά στο φωςτων ασεβών τα έργα δεν ευδοκιμούν·και κάθε χέρι που υψωνόταν βίαιοθα πέσει συντριμμένο.
16. Μήπως προχώρησες ως τις πηγές της θάλασσας;ή μήπως εξερεύνησες τα βάθη της αβύσσου;
17. Σου έδειξε ποτέ κανείς τις πύλες του θανάτου;ήσουν εκεί απ’ όπου ξεκινά σκοτάδι αιώνιο;
18. Ξέρεις αλήθεια ως ποιο σημείοεκτείνεται η γη;Απάντησέ μου αν όλ’ αυτά τα ξέρεις.
19. Ξέρεις το δρόμο για να φτάσειςστην κατοικία του φωτός;και ξέρεις το σκοτάδι πού φωλιάζει;
20. Μπορείς τα δυο τουςστου δρόμου τους το τέλος να τα πας,και πάλι πίσω στην κατοικία τους να τα φέρεις;
21. Το ξέρεις, βέβαια,γιατί ήσουν τότε γεννημένος,και φτάνουν σ’ αριθμό μεγάλο οι μέρες σου!
22. Μπήκες ποτέ σου εκεί, το χιόνι που σωρεύεται;είδες ποτέ τον τόποπου το χαλάζι αποθηκεύεται;
23. Όλα αυτά τα ’χω φυλαγμέναγια της ανάγκης τους καιρούςγια τις μέρες της μάχης και του πολέμου.