7. Αν ξέφυγε το βήμα μου από το δρόμο το σωστό,αν παρασύρθηκε απ’ τα μάτια μου η καρδιά μουκι αν κηλιδώθηκαν από την αδικία τα χέρια μου,
8. τότε αυτά που σπέρνω εγώάλλοι ας τ’ απολαύσουνκαι τα σπαρτά μου ας ξεριζωθούν.
9. Αν η καρδιά μου από γυναίκα δελεάστηκεκαι στήθηκα να καρτερώ στου γείτονα την πόρτα,
10. τότε η γυναίκα μου ας μαγειρεύειγι’ άλλον άντρακι άλλοι μαζί της ας πλαγιάσουν.
11. Γιατί αυτό είν’ ανομία επαίσχυντηκι αμάρτημα που οι δικαστέςθα ’πρεπε αυστηρά να τιμωρούνε.
12. Είναι φωτιά που κατακαίει και δεν αφήνει τίποτα,μέχρι τις ρίζες κατατρώει τα σπαρτά μου.