32. Ξένος κανείς δεν πέρασε τη νύχτα του στο ύπαιθρο·στον οδοιπόρο οι πόρτες μου πάντα ήταν ανοιχτές.
33. Ποτέ ανομίες δε χρειάστηκε να κρύψω ή παραπτώματα,όπως πολλοί το κάνουν.
34. Έτσι τα λόγια των ανθρώπων δε φοβόμουνούτε με τρόμαζε του κόσμου η περιφρόνηση,ώστε να μένω σιωπηλός,στο σπίτι μου κλεισμένος.
35. Αχ, ας γινόταν κάποιος να μ’ ακούσει!Μπορώ να υπογράψω ό,τι έχω πει.Μακάρι να μ’ αποκριθεί ο Παντοδύναμος!Ας μου ’δειχνε του αντιδίκου μουτην έγγραφη κατηγορία
36. κι εγώ στους ώμους μου πρόθυμα θα τη σήκωνακαι στο κεφάλι θα την έβαζα κορώνα.
37. Για τη ζωή μου θα μιλούσα στο Θεόμε κάθε λεπτομέρειακαι θα μπορούσα να τον βλέπω μες στα μάτια.
38. Αν το χωράφι μου παραπονέθηκε για μένακι έκανα εγώ τ’ αυλάκια του να κλάψουνε,
39. επειδή δεν τα φρόντισαμα πήρα τους καρπούς του,κι έγινα έτσι ανυπάκουος στο Θεό,που ’ναι ο πραγματικός ιδιοκτήτης του,
40. τότε ας φυτρώσουνε αγκάθια αντί για στάρι,κι αντί κριθάρι αγριοχόρταρα.Εδώ τελειώνουνε τα λόγια του Ιώβ.