10. Μ’ αποστροφή με βλέπουν, μ’ αποφεύγουνκαι δε διστάζουν να με φτύσουν κατά πρόσωπο.
11. Χαλάρωσε του τόξου μου τη χορδή ο Θεός,μ’ άφησε ανυπεράσπιστον·γι’ αυτό κι εκείνοι καταπάνω μουαχαλίνωτοι ορμήσαν.
12. Το φιδομάνι με χτυπάει κατακέφαλα,με αναγκάζουνε να υποχωρήσω·για να μ’ εξουθενώσουνπροχώματα ετοιμάζουνε.
13. Όλες τις διεξόδους μου τις έκοψανκαι προσπαθούνε να με καταστρέψουνχωρίς να ’χουν ανάγκηνα τους βοηθά κανείς.
14. Χύνονται απ’ των οχυρών μου τις ρωγμέςκι ορμούν απάνω μουμέσ’ από τα ερείπια.
15. Ο φόβος με κυρίεψε·έφυγε σαν ανέμου φύσημα η αξιοπρέπειά μουκαι πέρασε η ευτυχία μου σαν σύννεφο.