1. Ο Ιώβ αποκρίθηκε:
2. Μ’ όλο που προσπαθώ τους στεναγμούς μου να τους πνίξω,δεν μπορώ στον εαυτό μουνα επιβληθώ.
3. Αχ, να ’ξερα το Θεό πού να τον βρωκαι πώς κοντά στο θρόνο τουνα φτάσω!
4. Τότε θα έφερνα το δίκιο μου μπροστά του,θα γέμιζα το στόμα μουμ’ επιχειρήματα.
5. Ήθελα να ’ξερα τι θα μουαποκρινόταν·να ’βλεπα σαν τι θα ’χε να μου πει.
6. Θα ’βαζε όλη του τη δύναμη να μ’ αντικρούσει;Όχι· μόνο θα μ’ άκουγε με προσοχή.
7. Ξεκάθαρα μαζί του θα μιλούσασαν κάποιος που είναι άμεμπτος·θα μου αναγνώριζε το δίκιο μουκι αυτός ακόμα,που ’ναι ο κριτής μου.
8. Αλλά πηγαίνω στην ανατολήκι αυτός δεν είν’ εκεί·στη δύση πάω, μα δεν τον βρίσκω.
9. Και τον γυρεύω στο βορρά, μα δεν μπορώ να τον ιδώ·γυρνώ στο νότοκαι δεν τον διακρίνω.