18. Πότε γίνανε τάχα σαν άχυρο στον άνεμο;πότε σαν να ’ταν σκύβαλατους άρπαξε η καταιγίδα;
19. Εσείς λέτε πως ο Θεός φυλάει για τα παιδιάτην τιμωρία που ταιριάζει στον πατέρα.Αλλά δεν είν’ αυτό σωστό.Όχι! Ο ίδιος ο ένοχος, πρέπει να τιμωρείται·για να του γίνει μάθημα.
20. Να δει με τα ίδια του τα μάτιατην καταστροφή του,κι απ’ την οργήτου Παντοδύναμου να πιει.
21. Δε νοιάζεται τι μέλλει στα παιδιά του,μετά το θάνατό του, να συμβεί.