10. Γέροντες είναι ανάμεσά μαςασπρομάλληδες,πριν από τον πατέρα σου γεννημένοι.
11. Τόσο πολύ περιφρονείςτις παρηγορίες που ο Θεόςσου στέλνει με τις φρόνιμες κουβέντες μας;
12. Γιατί με τόσο πάθος αντιδράςκαι στη ματιά σου καθρεφτίζεται η οργή σου,
13. όταν στρέφεις την πίκρα σουενάντια στο Θεό,και χύνονται τα λόγια σουαπ’ το στόμα σου ποτάμι;
14. Θέλεις να υποστηρίξεις πως μπορείάνθρωπος να βρεθεί που να ’ναι καθαρός,άνθρωπος που να είναι δίκαιος;
15. Όταν δεν εμπιστεύεταικανέναν από τους αγγέλους τουόταν ακόμα κι οι ουρανοίγια κείνον καθαροί δεν είναι,
16. πόσο μάλλον ο βδελυρόςκαι διεφθαρμένος άνθρωπος,που τόσο φυσικά την αδικία κάνειλες και νεράκι πίνει!
17. Θέλω, Ιώβ, να σε διδάξω, άκουσέ με!Θα σου εξιστορήσω αυτά που είδα,