18. Βουνά γκρεμίζονται και χάνονταιβράχοι απ’ τη θέση τους μετακινούνται,
19. τα νερά τρών’ ακόμα και τις πέτρες·κι η μπόρα παρασέρνει τα χώματα της γης·παρόμοια καταστρέφειςτου ανθρώπου την ελπίδα εσύ.
20. Ρίχνεις τον άνθρωπο στη γη και χάνεται·την όψη του παραμορφώνεις με το θάνατο,τον διώχνεις μακριά.
21. Αν τα παιδιά του τα τιμούν,αυτός δεν το μαθαίνει·αν τα καταφρονούν,αυτός δεν ξέρει τίποτα.
22. Μονάχα του κορμιού του την οδύνη αισθάνεται,μόνο γι’ αυτόν τον ίδιοθλίβεται η ψυχή του.