1. Σιχάθηκα τη ζωή μου·και το παράπονό μου δε διστάζω να το πω,μέσ’ απ’ την πίκρα της ψυχής μου να μιλήσω.
2. Λέω στο Θεό: «Μη με καταδικάσεις!Δείξε μου, για ποιο πράγμα με κατηγορείς.
3. Υπάρχει λόγος να με βασανίζεις;Να ’χεις στην καταφρόνια το έργο που δημιούργησεςκαι να ευνοείς τα σχέδια των ασεβών;
4. Ανθρώπινα είν’ τα μάτια σου;Βλέπεις κι εσύ καθώς οι ανθρώποι βλέπουν;
5. Είν’ η ζωή σου σαν του ανθρώπου λιγοστή,τα χρόνια σου σαν τα δικά του χρόνια,
6. και ψάχνεις συνεχώςνα βρεις την ανομία μου,και ερευνάς ν’ ανακαλύψεις κάθε μου αμαρτία;
7. Αφού καλά το ξέρεις πως δεν είμαι ένοχοςκαι πως κανένας δεν μπορείαπό τα χέρια σου να με γλιτώσει.
8. »Τα χέρια τα δικά σου με σχημάτισανκαι μ’ έπλασαν·και τώρα αυτά τα ίδια σου τα χέριαζητάνε να με καταστρέψουν;