12. Θα πάρουν τον πλούτο σου, λάφυρα θα γίνουν τα εμπορεύματά σου. Θα γκρεμιστούν τα τείχη σου και θα καταστραφούν τα όμορφα σπίτια σου. Οι πέτρες, τα ξύλα και το χώμα σου θα ριχτούν στη θάλασσα.
13. Θα βάλω εγώ τέλος στα τραγούδια σου και η μουσική απ’ τις άρπες σου δεν θα ξανακουστεί.
14. Θ’ αφήσω από σένα μονάχα λίγο βράχο γυμνό, κατάλληλο για να στεγνώνουν απάνω του τα δίχτυα· η πόλη σου δεν θα ξαναχτιστεί. Εγώ ο Κύριος, ο Θεός, το είπα”».
15. Ο Κύριος, ο Θεός, λέει στην Τύρο: «Οι μακρινές οι χώρες θα σειστούν από το θόρυβο της πτώσης σου, όταν οι τραυματίες σου θα στενάζουν και θα γίνεται σφαγή μέσα στα τείχη σου.
16. Τότε θα κατεβούν από τους θρόνους τους όλοι οι άρχοντες των παραθαλάσσιων περιοχών, θα βγάλουν τους μανδύες τους και θα πετάξουν από πάνω τους τα χρυσοκεντημένα ρούχα τους. Θα καθίσουν κατάχαμα γεμάτοι τρόμο, και βλέποντας το κατάντημά σου θα τρέμουν από τη φρίκη.
17. Θα θρηνούν για σένα και θα λένε:“Αχ, πώς καταστράφηκες έτσι!Πώς χάθηκες από τις θάλασσες, εσύη δοξασμένη πολιτεία!Εσύ που ήσουν ισχυρή στη θάλασσα,κι οι κάτοικοί σου έσπερναν τον τρόμοσ’ όλους της παραλίας τους κατοίκους.