11. »Γι’ αυτό στέναξε, άνθρωπε· στέναξε μπροστά τους με συντριβή και πίκρα.
12. Κι όταν σε ρωτήσουν γιατί αναστενάζεις, πες τους: “επειδή έχω άσκημα νέα για την καταστροφή, που όταν έρθει, όλων οι καρδιές θα λιώσουν· τα χέρια τους θα παραλύσουν, το πνεύμα τους θα ταραχτεί και θα τους κοπούν τα γόνατα από το φόβο. Νάτην, έρχεται τώρα να πραγματοποιηθεί!” λέει ο Κύριος, ο Θεός».
13. Ο Κύριος μου είπε:
14. «Εσύ, άνθρωπε, προφήτεψε και πες εκ μέρους μου στους Ισραηλίτες:“Ξίφος!Το ξίφος ακονίστηκε, γυαλίστηκε!
15a-16. Ακονίστηκε για να σφάξει·γυαλίστηκε για να λάμψει σαν αστραπή.Το ξίφος δόθηκε να γυαλιστεί,να το κρατήσει ένα χέρι.Είναι ακονισμένο και γυαλισμένογια να δοθεί στο χέρι του σφαγέα.
15b. ”Μη λέτε ότι μπορείτε να χαιρόσαστε, επειδή του βασιλιά σας το σκήπτρο καταφρονεί όλα τ’ άλλα σκήπτρα.
18. Εγώ τον δοκίμασα· αυτός ο βασιλιάς δεν θα περιφρονήσει πια κανέναν άλλο βασιλιά”.
17. »Γι’ αυτό φώναξε, εσύ άνθρωπε, και θρήνησε! Γιατί το ξίφος είναι εναντίον του λαού μου και των αρχόντων του. Όλοι τους παραδίνονται στο ξίφος. Γι’ αυτό χτύπα το στήθος σου μ’ απελπισία.
19. »Και προφήτεψε:“Άσε το ξίφος να πέσει και δεύτερη φορά και τρίτη·είναι το ξίφος της σφαγής,το ξίφος της μεγάλης σφαγής,το ξίφος που θα τους καταδιώξει.
20. Ρίχνει τον τρόμο στην καρδιά τουςτα θύματα πληθαίνουν·σ’ όλες μπροστά τις πόρτες τουςμε το ξίφος θα τους απειλώ.Ναι! Είναι καμωμένο για ν’ αστράφτει,είναι ακονισμένο για να σφάζει.
21. Γύρνα για να επιτεθείςδεξιά κι αριστερά,όπου πηγαίνει η κόψη σου,σ’ όλες τις κατευθύνσεις.
22. ”Και εγώ με τη σειρά μου θα χτυπήσω τα χέρια μου για να ξεσπάσει η οργή μου. Εγώ, ο Κύριος, μίλησα”».
23. Ο Κύριος μου είπε:
24. «Εσύ, άνθρωπε, χάραξε δυο δρόμους απ’ όπου είναι δυνατόν να έρθει ο βασιλιάς της Βαβυλώνας με το ξίφος του. Και οι δύο δρόμοι θα ξεκινούν από την ίδια χώρα. Στην αρχή του κάθε δρόμου δείξε μ’ ένα σημάδι την πόλη στην οποία αυτός οδηγεί.
25. Ο ένας απ’ τους δύο δρόμους θα οδηγήσει το στρατό της Βαβυλώνας στη Ραββά των Αμμωνιτών κι ο άλλος στην πόλη την οχυρωμένη της Ιερουσαλήμ, στο βασίλειο του Ιούδα.
26. »Ο βασιλιάς της Βαβυλώνας στέκεται κιόλας στην αρχή των δύο δρόμων για να πάρει χρησμό ποιον να διαλέξει. Ανακατεύει τα βέλη, συμβουλεύεται τα είδωλα, εξετάζει το σηκώτι του ζώου που προσφέρθηκε θυσία.