18. Αλήθεια, Κύριε, οι βασιλιάδες της Ασσυρίας εξαφάνισαν τα άλλα έθνη κι ερήμωσαν τις χώρες τους.
19. Έριξαν τους θεούς τους στη φωτιά, γιατί εκείνοι δεν ήτανε θεοί, αλλά ανθρώπινα κατασκευάσματα από ξύλο και πέτρα, και γι’ αυτό μπόρεσαν και τους κατέστρεψαν.
20. Αλλά εσύ, Κύριε Θεέ μας, σώσε μας τώρα απ’ τα νύχια του Σενναχηρίμ, για να μάθουν όλα τα βασίλεια της γης ότι εσύ είσαι ο μόνος Κύριος».
21. Τότε ο Ησαΐας, γιος του Αμώς, έστειλε αυτό το μήνυμα στον Εζεκία: «Ορίστε τι λέει ο Κύριος, ο Θεός του Ισραήλ: Άκουσα την προσευχή σου σχετικά με το Σενναχηρίμ, βασιλιά της Ασσυρίας.
22. Άκου τώρα τι λέω εγώ, ο Κύριος, εναντίον του:Σε καταφρονεί,σε χλευάζει η παρθένα,η πόλη της Σιών!Σε περιγελάει κουνώντας το κεφάλι τηςη πόλη της Ιερουσαλήμ!
23. Ποιον έβρισες και ποιον βλασφήμησες;Σε ποιον ενάντια τη φωνή σου ύψωσεςκαι τον κοίταξες υπεροπτικά;Ενάντια στον Άγιο Θεό του Ισραήλ!
24. Τους δούλους σου έστειλες να με προσβάλεις,εμένα, τον Κύριο, και είπες:“εγώ με τις πολλές μου άμαξεςσκάλωσα στις βουνοκορφές,στις άκρες του Λιβάνου.Έκοψα τα ψηλά τα κέδρα του,τα πιο όμορφά του κυπαρίσσια,κι έφτασα στην ψηλότερη κορυφή του,στο δάσος του το πιο πυκνό.
25. Πηγάδια έσκαψακι άλλων λαών ήπια νερό·και με τα ίχνη των ποδιών μουξέρανα τα ποτάμια όλα της Αιγύπτου”.