23. »Θα επισωρεύσω συμφορές επάνω τους,κι ενάντια τους τα βέλη μου θ’ αδειάσω.
24. Θα εξαντληθούν από την πείνα και θα λιώσουναπό τον πυρετό κι από φαρμακερό κεντρί·τα δόντια άγριων θηρίων θα τους στείλω,και το δηλητήριο των ερπετών της γης.
25. Έξω το ξίφος θα θερίζεικαι μέσα ο τρόμοςτους νέους και τις νέες θα σκοτώνει,τα βρέφη και τους γέροντες.
26. »Θα τους διασκόρπιζα,τελείως θα τους εξαφάνιζα,κανένας να μην τους θυμάται πια,
27. αν δεν φοβόμουν των εχθρών την πρόκληση·μήπως οι εχθροί τους το παρεξηγήσουνμήπως και πουν: “με τη δική μας δύναμη νικήσαμε,δεν είναι ο Κύριος που έπραξε όλα ετούτα”.
28. Αυτοί είναι λαός ανόητος,και η σοφία ολότελα τους λείπει.
29. Λίγη φρόνηση να ’χαν, θα καταλάβαιναν·θα συλλογίζονταν τι έμελλε να πάθουν:
30. Πώς θα μπορούσε ένας να καταδιώξει χίλιουςκαι δυο να τρέψουν σε φυγή δέκα χιλιάδες,αν δεν τους είχε ο Βράχος τους πουλήσειαν δεν τους είχε εγκαταλείψει ο Κύριος;
31. Γιατί ο βράχος των εχθρών μαςδεν είναι σαν το Βράχο μας,κι αυτό μπορούνε να το κρίνουνε κι οι ίδιοι ακόμα.
32. Αλλά το κλήμα τους είν’ από τη ρίζα των Σοδόμωνκι απ’ των Γομόρρων τους αγρούς τα σταφύλια τους,σταφύλια δηλητηριώδη και πικρά.
33. Και το κρασί τους, δηλητήριο ερπετών,φοβερό έχιδνας φαρμάκι.
34. Αυτό είναι που εγώ, ο Κύριος,ενάντιά τους το φυλάωκαι το ’χω σφραγισμένο στις αποθήκες μου.
35. Σ’ εμένα ανήκει η εκδίκηση κι η ανταπόδοσητη μέρα που θα τρικλίζουνε τα πόδια τους.Κοντά είν’ η μέρα που αυτοί θ’ αφανιστούνκι ό,τι τους περιμένει δεν θ’ αργήσει».
36. Αλήθεια, ο Κύριος θα δικαιώσει το λαό του,όταν θα δει πως χάθηκε η δύναμή τουςκαι δεν υπάρχει πια, ούτε δούλος ούτ’ ελεύθερος.Θ’ αλλάξει γνώμη για χάρη των δούλων του.