1. Ακούστε, ουρανοί, που θα μιλήσω·κι άκουσε γη, τα λόγια που θα πω.
2. Ας στάξει σαν βροχή η διδασκαλία μουκι ο λόγος μου, ας σταλάξει σαν δροσιά,καθώς πάνω στη χλόη το ψιλόβροχοκαι σαν ψιχάλα πάνω στο χορτάρι.
3. Θα διαλαλήσω του Κυρίου τ’ όνομα,το μεγαλείο υμνήστε του Θεού μας.
4. Γιατί είναι βράχος, τέλεια τα έργα του·οι δρόμοι του όλοι με δικαιοσύνη.Θεός πιστός και δίχως αδικία,Θεός ευθύς και δίκαιος.
5. Μα σεις πράξατε το κακό,μες στη βρωμιά βουτήξατε,δεν είστε πια παιδιά του.Γενιά της διαστροφής και της ψευτιάς!
6. Είν’ αυτός τρόπος για να φέρεσαι στον Κύριο,λαέ ανόητε, άμυαλε;Αυτός δεν είναι ο πατέρας σου, που σ’ εξαγόρασε;Αυτός δεν είναι που σε δημιούργησε,που σ’ έκανε λαό;
7. Τις μέρες τις παλιές θυμήσου,σκέψου το πέρασμα των χρόνωναπό γενιά σ’ άλλη γενιά.Ρώτησε τον πατέρα σου, και θα σ’ το μάθει,τους πρεσβυτέρους σου και θα σ’ το πουν.
8. Όταν έδινε ο Ύψιστος στο κάθε έθνος τη χώρα του,όταν χώριζε τους ανθρώπους,των λαών τα σύνορα τα όρισε,ανάλογα με τους αγγέλους τους.
9. Αλλά μερίδιο κράτησε δικό του, το λαό τού Ισραήλ,και πήρε αυτός στην προστασία τουτου Ιακώβ τους απογόνους.
10. Βρήκε ο Κύριος τον Ισραήλ στην έρημομες στης ερμιάς τη φρίκηκαι στων θεριών τα ουρλιαχτά.Τον φρόντισε, τον παιδαγώγησε,και τον εφύλαξε καθώς την κόρη των ματιών του.
11. Σαν τον αετό, που προστατεύει τη φωλιά του,πετάει πάνω απ’ τα μικρά τουκαι τα μαθαίνει να πετούν,τις φτερούγες του απλώνει, τα παίρνει,και τα σηκώνει στ’ απλωμένα του φτερά.
12. Μόνος ο Κύριος το λαό του οδήγησε,κανένας δεν τον βοήθησε ξένος θεός.
13. Τον εγκατέστησε στης χώρας τα ψηλώματα,τον έθρεψε με τα γεννήματα του αγρού.Του ’δωσε μέλι να ρουφήξει από τα βράχιακαι λάδι από λιόδεντρα που φύτρωσανστις πέτρες τις σκληρές.
14. Βούτυρο του ’δωσε αγελαδινόκαι γάλα πρόβειο,κρέας από αρνιά κι από κριάρια,θρέμματα της Βασάν,κι από τραγιά·αλεύρι από το στάρι το καλύτερο,κρασί από των σταφυλιών το αίμα.