7. Πλήθος νερά να σβήσουν την αγάπη δεν μπορούνκι ούτε μπορούν ποτάμια να την πνίξουν.Αν κάποιος του σπιτιού τουόλα τα πλούτη έδινεγια ν’ αγοράσει αγάπη,άλλο από καταφρόνια δε θα κέρδιζε.
8. Έχουμε μια αδερφή κι είναι μικρή,τα στήθη της δε σπάργωσαν ακόμη.Γι’ αυτήν την αδερφή μας τι θα κάνουμεόταν θα ’ρθεί ο καιρός να παντρευτεί;
9. Αν είναι τείχος, θα της χτίσουμεεπάλξεις ασημένιες για στεφάνι της.Θα τη σφαλίσουμε, αν είναι πύλη,με τάβλες κέδρινες.
10. Εγώ είμαι τείχος και σαν πύργοι είναι τα στήθη μου,αλλά το ξέρει εκείνος πως του παραδόθηκαγυρεύοντας ειρήνη.
11. Ο Σολομών είχε αμπέλι στη Βάαλ-Αμώνκαι σε δραγάτες το ’δωσε.Κι είχε να δίνει ο καθείς για τον καρπόχίλια ασημένια σίκλα.
12. Το αμπέλι μου που είναι δικό μουτο φυλάω εγώ.Δικοί σου Σολομώντα οι χίλιοι σίκλοι,και διακόσιοι για κείνουςπου δραγατεύουν τον καρπό.ΕΚΕΙΝΟΣ
13. Εσύ που στα περβόλια κατοικείς,οι σύντροφοι στήνουν αυτίν’ ακούσουν τη φωνή σου.Κάνε να την ακούσω ως κι εγώ.
14. Τρέξε, αγαπημένε μου, και φύγε!Γίνε ζαρκάδι και μικρό ελαφόπουλοστα κορφοβούνια πάνω,’κει που φυτρώνουν τ’ αρωματικά φυτά.