κεφάλαια

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8

Παλαιά Διαθήκη

Καινή Διαθήκη

Ασμα Ασματων 5 Η Αγία Γραφή (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) (TGV)

1. Μπαίνω μες στο περβόλι μου, καλή μου κι αδερφή μου,τρυγώ τη σμύρνα μου, τρυγώ τ’ αρώματά μου·γεύομαι την κερήθρα μου αντάμα με το μέλι μουκαι το κρασί μου πίνω με το γάλα μου μαζί.Φίλοι μου, φάτε, πιείτεκαι μεθύστε απ’ αγάπη!

Νυχτερινοί στοχασμοί

2. Εγώ κοιμόμουν, μα ξαγρύπνα μου η καρδιά.Άκου, χτυπάει ο αγαπημένος μου και λέει:«Καλή μου, άνοιξέ μου, κι αδερφή μου,περιστεράκι μου και λατρευτή μου,γιατί η δροσιά σκέπασε το κεφάλι μουκι οι βραδινές σταλαγματιές νοτίσαν τα μαλλιά μου».

3. «Έβγαλα το χιτώνα μου·τώρα ξανά πρέπεινα τον φορέσω.Τα πόδια μου τα έπλυνα·τώρα ξανά πρέπεινα λερωθούν».

4. Άπλωσε ο αγαπημένος μου το χέρι τουμέσ’ απ’ της θύρας μου τη χαραμάδακι αναταράχτηκαν τα σπλάχνα μου γι’ αυτόν.

5. Σηκώθηκα ν’ ανοίξω στον καλό μουκαι σμύρνα στάλαζε απ’ τα χέρια μου,κι από τα δάχτυλά μου σμύρνα ρέουσαστης κλειδωνιάς απάνω τη λαβή.

6. Άνοιξα στον αγαπημένο μου,μα ο καλός μου είχε φύγει.Λαχτάρησα ν’ ακούσω τη λαλιά του.Τον αναζήτησα και δεν τον βρήκα.Του φώναξα κι αυτός δε μ’ αποκρίθηκε.

7. Με συναπάντησαν οι φύλακεςπου τριγυρνάνε μες στην πόλη·με χτύπησαν, με πλήγωσαν,μου βγάλανε το πέπλο μουεκείνοι που στα τείχη είναι φρουροί.

Η νύφη ζητάει βοήθεια

8. Σας εξορκίζω, κόρες της Ιερουσαλήμ,σ’ όσα ζαρκάδια κι ελαφίνες έχει ο κάμπος,αν τον καλό μου βρείτε, να του πείτεότι πεθαίνω απ’ της αγάπης την πληγή.

9. Τι έχει τάχα ο καλός σου πιότεροαπό έναν άλλο αγαπημένο,εσύ, μες στις γυναίκες η ομορφότερη;Τι έχει τάχα ο καλός σου πιότεροαπό έναν άλλο αγαπημένο,ώστε να μας ξορκίζεις με τον τρόπο αυτό;

10. Ο αγαπημένος μου είναι άσπρος κι είναι ρόδινοςκαι ξεχωρίζει μέσα σε μυριάδες.

11. Η κεφαλή του είναι καθάριο μάλαμακαι τα μαλλιά του χουρμαδιάς κλαδιά, μαύρα σαν το κοράκι.

12. Τα μάτια του, καθώς τα περιστέριαστις όχθες των ρυακιών·λούζονται μες στο γάλα,κάθονται δίπλα στο νερό.

13. Τα μάγουλά του είναι πρασιές μυριστικά,βραγιές λουλούδια ευωδιασμένα,τα χείλη του είναι κρίναπου στάζουν σμύρνα ρέουσα.

14. Βέργες χρυσές τα χέρια του,με της Θαρσείς πετράδια στολισμένα·τεχνουργημένο η κοιλιά του ελεφαντόδοντοζαφείρια σκεπασμένο.

15. Οι κνήμες του κολόνες αλαβάστρινεςσε χρυσαφένια βάθρα στηριγμένες.Η όψη του καθώς ο Λίβανος,έξοχος σαν τους κέδρους.

16. Τό στόμα του είναι γλύκα μοναχήκαι μυριοπόθητη ολάκερη η ύπαρξή του.Τέτοιος ο αγαπημένος μουκαι τέτοιος ο καλός μου,κοπέλες της Ιερουσαλήμ.