1. Τι όμορφη που είσαι αγαπημένη μου,τι όμορφη που είσαι!Περιστέρια τα μάτια σου μέσ’ απ’ το πέπλο σου,ωσάν κοπάδι ερίφια τα μαλλιά σου,που ροβολάνε από τις ράχες της Γαλαάδ.
2. Τα δόντια σου ωσάν κοπάδι αμνάδες,που μόλις τις κουρέψαν και τις έπλυναν.Όλες γεννάνε δίδυμα,στέρφα δεν βρίσκεται ανάμεσά τους.
3. Τα χείλη σου είναι σαν σειρήτι κόκκινοκαι θελκτική η λαλιά σου,τα μάγουλά σου μέσ’ από το πέπλο σουσαν δυο μισά ροδιού.
4. Ο τράχηλός σου ορθώνεται καθώς ο πύργος του Δαβίδ,χτισμένος στρογγυλά για φρούριοκι από σειρές λιθάρια λαξεμένα·ασπίδες χίλιες κρέμονται τριγύρω του,όλες οι ασπίδες των γενναίων ανδρών.
5. Τα δυο σου στήθη είναι σαν δυο νιογέννηταδίδυμα της ζαρκάδας,που βόσκουνε στα κρίνα ανάμεσα.
6. Πριν να φυσήξει η αύρα η πρωινήκαι φύγουν τα σκοτάδια,θα πάω στης σμύρνας το βουνό,στου λιβανιού το λόφο.
7. Ολάκερη είσαι ωραία, αγαπημένη μου,ψεγάδι δεν σου βρίσκεται!