2. Γύρισε τη ματιά του και είδε το λαό του Ισραήλ που είχε κατασκηνώσει κατά φυλές. Τότε ήρθε πάνω του το Πνεύμα του Θεού,
3. κι άρχισε να απαγγέλλει αυτον το χρησμό:«Λόγος του Βαλαάμ, γιου του Βεώρ,λόγος του ανθρώπου,που έχει ανοιχτά τα μάτια του.
4. Λόγος αυτού που ακούει τα λόγια του Θεού,που βλέπει οράματα του Παντοδύναμου,και που όταν πέφτει σ’ έκσταση,τα μάτια του ανοίγονται.
5. Πόσο ωραίες είναι οι σκηνές σου, Ιακώβ,οι κατοικίες σου, Ισραήλ!
6. Απλώνονται καθώς κοιλάδες,σαν κήποι σ’ ακροποταμιά,σαν δέντρα αλόης φυτεμένα από τον Κύριο,σαν κέδροι πλάι στων ποταμών τις όχθες.
7. Τρέχει νερό από τους κάδους τουςτους σπόρους τους φυτεύουν σε καλοποτισμένη γη.Πιο δυνατός κι απ’ τον Αγάγ ο βασιλιάς τουςκαι ισχυρή θα είναι η βασιλεία του.
8. Από την Αίγυπτο τους έβγαλε ο Θεός·για κείνους πολεμάει με δύναμη αγριόταυρου.Αυτός ο λαός τα εχθρικά του έθνητα κάνει μια μπουκιά·σπάζει τα κόκαλά τους,τα βέλη τους συντρίβει.
9. Ξαπλώνει κι αναπαύεται σαν το λιοντάρικαι σαν το λιονταρόπουλο·να τον ξυπνήσει ποιος τολμά;Ας είν’ ευλογημένος όποιος σε ευλογεί,κι όποιος σε καταριέται, καταραμένος να ’ναι».
10. Τότε ο Βαλάκ οργίστηκε εναντίον του Βαλαάμ κι άρχισε να χτυπάει τις γροθιές του. «Σε κάλεσα για να καταραστείς τους εχθρούς μου», του φώναζε, «κι εσύ, αντίθετα, τρεις φορές τους ευλόγησες πλουσιοπάροχα.
11. Φύγε, λοιπόν, τώρα και πήγαινε στον τόπο σου. Είχα σκεφτεί να σε τιμήσω πάρα πολύ, αλλά ο Κύριος σου στέρησε τις τιμές».
12. Ο Βαλαάμ απάντησε: «Εγώ είπα στους αγγελιοφόρους που μου έστειλες,