κεφάλαια

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34
  35. 35
  36. 36
  37. 37
  38. 38
  39. 39
  40. 40
  41. 41
  42. 42
  43. 43
  44. 44
  45. 45
  46. 46
  47. 47
  48. 48

Παλαιά Διαθήκη

Καινή Διαθήκη

Ιεζεκιηλ 19 Η Αγία Γραφή με τα Δευτεροκανονικά (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) (TGVD)

Θρήνος για τους βασιλιάδες του Ισραήλ

1. Ο Κύριος με πρόσταξε να τονίσω ένα θρηνητικό τραγούδι για τους άρχοντες των Ισραηλιτών.

2. Τι λέαινα ήταν η μάνα σας,σε σύγκριση μ’ άλλα λιοντάρια!Ξάπλωνε ανάμεσα στα λιονταρόπουλακι άφηνε τα μικρά της να θηλάσουν.

3. Ένα από τα μικρά της το μεγάλωσεκαι έγινε δυνατό λιοντάρι.Έμαθε να κατασπαράζει τη λεία τουκαι να καταβροχθίζει ανθρώπους.

4. Τα έθνη άκουσαν γι’ αυτό,έτρεξαν, το παγίδεψαν σε λάκκοκαι το τραβήξαν με άγκιστρα στην Αίγυπτο.

5. Όταν η μάνα του είδε πως γελάστηκε,και πως ήταν η ελπίδα της χαμένη,πήρε ένα άλλο από τα μικρά τηςκαι το ’κανε λιοντάρι δυνατό.

6. Να ζήσει το ’φερε σ’ άλλα λιοντάρια ανάμεσακι έγινε ένα λιοντάρι δυνατό·έμαθε να κατασπαράζει τη λεία του,και να καταβροχθίζει ανθρώπους.

7. Τα φρούριά τους τα γκρέμιζετις πόλεις τους τις έκανε ερείπια·οι κάτοικοι της χώρας έτρεμανστο άκουσμα του βρυχηθμού του.

8. Τότε εναντίον του τα έθνη παρατάχθηκαν,από τις γύρω χώρες,άπλωσαν γύρω του τα δίχτυα τους,και το παγίδεψαν στο λάκκο.

9. Μ’ άγκιστρα το τραβήξανετο βάλαν σε κλουβίκαι το μετέφεραν στο βασιλιά της Βαβυλώνας.Μέσα σε φρούριο το ρίξανεώστε να μην ξανακουστεί ο βρυχηθμός του πιαπάνω στα όρη του Ισραήλ.

10. Ήταν η μάνα σας σαν την κληματαριάτη φυτεμένη στων νερών τις όχθες·ήταν καρπούς γεμάτη και κλαδιά,απ’ τα πολλά νερά που την ποτίζαν.

11. Είχε κλωνάρια υπέροχακατάλληλα για σκήπτρα ηγεμόνων.Ψηλότερα απ’ τ’ άλλα δέντρα ανέβαινανκαι θαύμαζαν τη λιγερή κορμοστασιά τηςμε τα πολλά της τα κλαδιά.

12. Αλλά με οργή και βία ξεριζώθηκε,ρίχτηκε καταγής·ο ανατολικός ο άνεμος ξέρανε τον καρπό τηςκαι τον σκόρπισε.Τα υπέροχα κλωνάρια της ξεράθηκανκαι στη φωτιά καήκαν.

13. Τώρα φυτεύτηκε σ’ έρημη,άνυδρη και διψασμένη γη.

14. Φωτιά βγήκε από τον κορμό τηςκι έκαψε τους καρπούς και τα κλωνάρια της·δεν της έμεινε πια ούτ’ ένα απ’ τα υπέροχα κλαδιά,κατάλληλο για σκήπτρο ηγεμόνα.Αυτό το ποίημα έχει γίνει μοιρολόι.