κεφάλαια

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5

Παλαιά Διαθήκη

Καινή Διαθήκη

Βαρουχ 2 Η Αγία Γραφή με τα Δευτεροκανονικά (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) (TGVD)

1. Ο Κύριος εκπλήρωσε το λόγο του που είπε εναντίον μας, εναντίον των κριτών που μας κυβέρνησαν, εναντίον των βασιλιάδων μας, των αρχόντων μας και του λαού του Ισραήλ και του Ιούδα.

2. Πουθενά πάνω στη γη δεν τιμώρησε ο Κύριος κανέναν, όπως τιμώρησε την Ιερουσαλήμ. Έγινε όπως είχε γραφτεί στο νόμο του Μωυσή:

3. φάγαμε άλλος τις σάρκες του γιου του και άλλος τις σάρκες της κόρης του.

4. Ο Κύριος υποδούλωσε το λαό του σ’ όλα τα γειτονικά μας βασίλεια· μας διασκόρπισε σ’ όλους τους γύρω λαούς και όπου πηγαίναμε, οι άνθρωποι μας κορόιδευαν και μας αποστρέφονταν με αποτροπιασμό.

5. Ήμασταν κυρίαρχοι και γίναμε υπόδουλοι, γιατί αμαρτήσαμε στον Κύριο το Θεό μας και δεν υπακούσαμε τις εντολές του.

6. Ο Κύριος ο Θεός μας είναι δίκαιος αλλά εμείς και οι πρόγονοί μας ζούμε μες στην ντροπή όπως σήμερα.

7. Όλες οι συμφορές που προανάγγειλε ο Κύριος εναντίον μας, ξέσπασαν πάνω μας.

8. Δεν παρακαλέσαμε τον Κύριο να βγάλει από μέσα μας τις αμαρτωλές μας επιθυμίες.

9. Γι’ αυτό ο Κύριος δεν λησμόνησε να φέρει πάνω μας τις τιμωρίες του. Πράγματι, είναι δίκαιος σε ό,τι αποφασίζει εναντίον μας.

10. Δεν υπακούσαμε στις εντολές του, ώστε ν’ ακολουθήσουμε τις προσταγές του.

Ο λαός ζητάει το έλεος του Θεού

11. Παρ’ όλα αυτά, Κύριε, εσύ παραμένεις Θεός του Ισραήλ! Έβγαλες το λαό σου από την Αίγυπτο δυναμικά, με θαυμαστές ενέργειες και με την ακαταμάχητη δύναμή σου κι έκανες το όνομά σου γνωστό παντού μέχρι σήμερα.

12. Κύριε, Θεέ μας, αμαρτήσαμε, ασεβήσαμε, παρακούσαμε όλες τις προσταγές σου.

13. Τώρα, όμως, πάψε να είσαι θυμωμένος μαζί μας, γιατί έχουμε απομείνει λίγοι ανάμεσα στα έθνη, όπου μας έχεις διασκορπίσει.

14. Άκου, Κύριε, την προσευχή μας και την παράκλησή μας και απάλλαξέ μας επειδή είσαι δοξασμένος, και κάνε ν’ αποκτήσουμε την εύνοια εκείνων που μας αιχμαλώτισαν.

15. Για να γνωρίσουν όλοι οι λαοί ότι εσύ είσαι ο Κύριος ο Θεός μας, και ότι έχεις διακηρύξει πως ο Ιακώβ και οι απόγονοί του είναι ιδιοκτησία σου.

16. Κοίταξε, Κύριε, από το άγιο σου κατοικητήριο στον ουρανό, και δες τη δυστυχία μας· άκουσέ μας με προσοχή.

17. Άνοιξε, Κύριε, τα μάτια σου και κοίταξε· γιατί δεν πρόκειται να σε δοξάσουν και ν’ αναγνωρίσουν τις μεγάλες πράξεις σου οι νεκροί στον άδη, που τους έχεις αφαιρέσει κάθε πνοή από τα σώματά τους.

18. Μόνον οι ζωντανοί θα σε δοξάσουν και θ’ αναγνωρίσουν τις δίκαιες πράξεις σου, ακόμη κι αν είναι λυπημένοι για τις πολλές τους αμαρτίες και εξαιτίας τους βαδίζουν σκυφτοί και αδύναμοι, εξαντλημένοι και με εξασθενημένα μάτια.

19. Σε παρακαλούμε, Κύριε Θεέ μας, στηριζόμενοι όχι στην εντιμότητα των προγόνων μας και των βασιλιάδων μας.

20. Άφησες, πράγματι, να ξεσπάσει ο φοβερός θυμός σου εναντίον μας, όπως ακριβώς το είχες προαναγγείλει με τους δούλους σου τους προφήτες, οι οποίοι μας έφεραν το δικό σου λόγο και μας έλεγαν:

21. «Ακούστε τι λέει για σας ο Κύριος: Υποταχθείτε και υπηρετήστε το βασιλιά της Βαβυλώνας και μείνετε στη χώρα που έδωσα στους προγόνους σας.

22. Αν δεν με υπακούσετε και δεν υπηρετήσετε το βασιλιά της Βαβυλώνας,

23. θα κάνω να σωπάσουν οι χαρούμενες γιορταστικές φωνές και τα τραγούδια των νεονύμφων στις πόλεις του Ιούδα και στην Ιερουσαλήμ, κι όλη η χώρα θα μείνει ακατοίκητη».

24. Εμείς όμως δεν ακούσαμε στις προειδοποιήσεις σου να υποταχθούμε στο βασιλιά της Βαβυλώνας. Έτσι, εσύ εκπλήρωσες τις απειλές σου που ανήγγειλες με τους δούλους σου τους προφήτες, ότι οι εχθροί θα βγάλουν τα κόκαλα των βασιλιάδων μας και των προγόνων μας από τους τάφους τους.

25. Πράγματι, λοιπόν, τώρα αυτά είναι εκτεθειμένα στον καύσωνα της ημέρας και στην παγωνιά της νύχτας. Πολλοί από τη γενιά μας πέθαναν με φοβερούς πόνους ή από πείνα ή στον πόλεμο ή στην αιχμαλωσία.

26. Εξαιτίας της αμαρτίας του Ισραήλ και του Ιούδα ερήμωσες το ναό που φέρει το όνομά σου κι ερημωμένος μένει μέχρι σήμερα.

Η μετάνοια φέρνει τη σωτηρία

27. Σ’ εμάς, όμως, Κύριε Θεέ μας, δείξε όλη σου την επιείκεια και τη μεγάλη σου αγάπη,

28. σύμφωνα με όσα είπες με το δούλο σου το Μωυσή την ημέρα που τον διέταξες να γράψει το νόμο σου ενώπιον των Ισραηλιτών. Είπες δηλαδή ότι:

29. «Έάν δεν υπακούσετε τις εντολές μου, το μεγάλο πλήθος σας θα το κάνω μικρό ανάμεσα στα έθνη, όπου θα σας διασκορπίσω.

30. Προβλέπω ότι οι απόγονοί σας δε θα με ακούσουν, γιατί είναι λαός πεισματάρης. Εκεί, όμως, στη χώρα της αιχμαλωσίας τους, θα βρουν τον εαυτό τους

31. και θα πεισθούν ότι εγώ είμαι ο Κύριος ο Θεός τους. Εγώ θα τους δώσω καρδιά να αισθάνονται και αυτιά ν’ ακούνε.

32. Εκεί, στη χώρα της αιχμαλωσίας τους, θα με θυμηθούν και θα με δοξάσουν.

33. Θα πάψουν να είναι πεισματάρηδες και θα απαρνηθούν τις κακές τους πράξεις, γιατί θα θυμηθούν πού οδήγησε τους προγόνους τους η ανυπακοή τους ενώπιον μου.

34. Τότε εγώ θα κάνω να ξαναγυρίσουν στη χώρα που υποσχέθηκα με όρκο στους προπάτορές τους, τον Αβραάμ, τον Ισαάκ και τον Ιακώβ, και θα την επανακτήσουν. Θα τους αυξήσω πάλι και δε θα τους ελαττώσω πια.

35. Θα συνάψω μαζί τους αιώνια διαθήκη ότι εγώ θα είμαι Θεός τους κι αυτοί λαός μου· δε θα μετακινήσω πια το λαό μου, τους Ισραηλίτες, από τη χώρα που τους έδωσα».