Παλαιά Διαθήκη

Καινή Διαθήκη

Β΄ Μακκαβαιων 12:24-42 Η Αγία Γραφή με τα Δευτεροκανονικά (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) (TGVD)

24. Ο ίδιος ο Τιμόθεος έπεσε στα χέρια των αντρών του Δοσίθεου και του Σωσίπατρου αλλά αυτός με πανουργία τούς παρακαλούσε να τον αφήσουν ελεύθερο. Τους έλεγε ότι οι γονείς των περισσοτέρων τους και μερικών τα αδέρφια ήταν στη διάθεσή του κι ότι οι άντρες του θα τους σκότωναν αν του έκαναν κανένα κακό.

25. Τους έδωσε, λοιπόν, επανειλημμένα διαβεβαιώσεις ότι θα έστελνε πίσω τους συγγενείς τους σώους και αβλαβείς κι έτσι τον άφησαν ελεύθερο, για να σωθούν οι δικοί τους.

26. Στη συνέχεια ο Ιούδας επιτέθηκε εναντίον του Καρνίου και του ναού της Αταργάτης και κατέσφαξε εκεί είκοσι πέντε χιλιάδες άτομα.

27. Μετά απ’ αυτήν την καταδίωξη και τις καταστροφές που έκανε, ο Ιούδας οδήγησε το στρατό του εναντίον της οχυρωμένης πόλης Εφρών, όπου κατοικούσε ο Λυσίας και μεγάλο πλήθος διαφόρων εθνοτήτων. Μπροστά στα τείχη είχαν παραταχθεί ρωμαλέοι νέοι άντρες και πολεμούσαν γενναία, ενώ μέσα στην πόλη υπήρχαν πολλές πολεμικές μηχανές και βέλη.

28. Οι Ιουδαίοι επικαλέστηκαν τον Παντοδύναμο, που συντρίβει τη δύναμη των εχθρών· κυρίεψαν την πόλη και σκότωσαν είκοσι πέντε χιλιάδες άντρες.

29. Από ’κει έφυγαν και στράφηκαν με ορμή εναντίον της Σκυθόπολης, που απέχει εξακόσια στάδια από την Ιερουσαλήμ.

30. Αλλά οι Ιουδαίοι της πόλης τούς διαβεβαίωσαν ότι οι Σκυθοπολίτες τούς αγαπούσαν και τους είχαν φερθεί με καλοσύνη σε δύσκολες στιγμές.

31. Έτσι ο Ιούδας και οι άντρες του ευχαρίστησαν τους κατοίκους της πόλης και τους παρότρυναν να συνεχίσουν να δείχνουν και στο μέλλον τα ίδια φιλικά αισθήματα προς τους Ιουδαίους.Στη συνέχεια ο Ιούδας και ο στρατός του έφτασαν στα Ιεροσόλυμα, όταν πλησίαζε η εορτή των Εβδομάδων.

32. Μετά τη γιορτή της Πεντηκοστής ο Ιούδας και οι άντρες του βάδισαν με μεγάλη ταχύτητα εναντίον του Γοργία, κυβερνήτη της Ιδουμαίας,

33. κι αυτός βγήκε να τους αντιμετωπίσει με τρεις χιλιάδες πεζούς και τετρακόσιους ιππείς.

34. Στη μάχη εκείνη σκοτώθηκαν λίγοι άντρες από τους Ιουδαίους.

35. Αλλά ένας χειροδύναμος έφιππος, που λεγόταν Δοσίθεος, από τους άντρες του Βακήνορα, έπιασε το Γοργία από τη χλαμύδα και τον έσερνε βίαια με σκοπό να συλλάβει ζωντανό αυτόν τον καταραμένο άνθρωπο. Τότε ένας από τους Θράκες ιππείς επιτέθηκε στο Δοσίθεο και του έκοψε τον ώμο. Έτσι ο Γοργίας διέφυγε στην πόλη Μαρισά.

36. Οι άντρες του Έσδριν πολεμούσαν για πολύν καιρό και είχαν πια κουραστεί. Τότε ο Ιούδας παρακάλεσε τον Κύριο να του φανερώσει ότι πραγματικά πολεμάει στο πλευρό του, επικεφαλής του στρατού του στη μάχη.

37. Μετά άρχισε να ψέλνει διάφορους ύμνους στη μητρική του γλώσσα και με δυνατή φωνή επιτέθηκε αιφνιδιαστικά εναντίον των δυνάμεων του Γοργία και τις έτρεψε σε φυγή.

38. Μετά τη μάχη ο Ιούδας ανασυγκρότησε το στρατό του και βάδισε προς την πόλη Οδολλάμ. Κι επειδή πλησίαζε η έβδομη μέρα, εξαγνίστηκαν κατά το έθιμο και γιόρτασαν το Σάββατο εκεί.

39. Την επόμενη μέρα ήρθαν επειγόντως οι άντρες του Ιούδα για να μεταφέρουν τα πτώματα των σκοτωμένων και να τα θάψουν μαζί με τους συγγενείς τους στους τάφους των προγόνων τους.

40. Κάτω όμως από τα ρούχα του κάθε νεκρού βρέθηκαν μικρά ειδώλια των θεών της Ιάμνειας, που ο νόμος τα απαγόρευε στους Ιουδαίους. Έτσι έγινε φανερό σε όλους ότι αυτοί είχαν σκοτωθεί εξαιτίας αυτών των ιερών αντικειμένων.

41. Τότε όλοι δοξολόγησαν τον Κύριο, το δίκαιο Κριτή, για τον τρόπο με τον οποίο αποκαλύπτει όλα τα κρυπτά

42. και τον παρακάλεσαν να εξαλειφθεί τελείως αυτή η αμαρτία.Ο γενναίος Ιούδας κάλεσε το λαό να μην αμαρτήσουν πια, αφού είχαν δει με τα ίδια τους τα μάτια τι συνέβηκε σ’ αυτούς που είχαν αμαρτήσει.

Διαβάστε πλήρες κεφάλαιο Β΄ Μακκαβαιων 12