15. Με τ’ άλογά σου ανοίγεις δρόμο να περάσειςμέσα από τ’ αφρισμένα κύματα της θάλασσας.
16. Όταν ο Κύριος μ’ έκανε να τα δω όλα αυτά,με συνεπήρε τρόμος·σαν άκουσα αυτή τη δυνατή φωνήτα χείλη μου άρχισαν να τρεμοπαίζουν·τα γόνατά μου λύγισανκι όλο το σώμα μου διαλύθηκε.Ακόμα πρέπει να περιμένω ακίνητοςτη μέρα που καταστροφή θα φέρειστο λαό που μας επιτίθεται.
17. Κι αν τώρα οι συκιές δεν έχουν πια καρπό,σταφύλια κι αν δεν δίνουνε τ’ αμπέλια,κι αν απομένουν άκαρπες οι ελιέςκαι δε βγαίνουν σοδειές απ’ τα χωράφια,κι αν πρόβατα δεν έχουν τα μαντριάκαι δεν υπάρχουνε βόδια στους στάβλους,
18. ωστόσο εγώ θ’ αναγαλλιάζω για τον Κύριο,θα χαίρομαι γιατί ο Θεός με βοηθάει.
19. Ο Κύριος είν’ ο Θεός μου,είναι η δύναμή μου!Με κάνει σαν το ελάφι γοργοπόδαρο,φέρνει τα βήματά μου στις κορφές. (Από τη συλλογή του πρωτοψάλτη - με συνοδεία εγχόρδων).