Altes Testament

Neues Testament

Dyr Timyteus A 5:5-13 De Bibl auf Bairisch (BAI)

5. Ayn Witib aber, wo wirklich niemdd meer haat, traut ganz auf n Herrgot und bett anhäbig und anhärrig bei n Tag und bei dyr Nacht.

6. Wenn s aber ayn recht ayn Luederlöbn füert, dann ist s schoon gstorbn aau.

7. Praeck s ien non gscheid ein, nit däß myn daa öbbs hoert!

8. Wer aber für seine Leut nit sorgt, glei gar von n aignen Haus, der verlaugnt dyrmit önn Glaaubn und ist örger wie ayn Unglaauber.

9. Ayn Witib sollt grad dann auf de Dienstlistn kemmen, wenn s mindestns sechzge und yn irn Gattn treu gwösn ist.

10. Ob ire guetn Taatn mueß s bekannt sein, Kinder aufzogn habn, gastfrei sein, yn de Kristner d Füess gwaschn habn, dene, wo in Noot seind, gholffen habn und überhaaupt allweil bemüet gwösn sein, zo n Tuen, was s kan.

11. Jüngerne Witibn aber nimm nity! Iewet packt s dann doch dyr Gluster, däß s aft heirettn wollnd, was s von n Kristn wöggzieght.

12. Dann haisst s glei, sö seiebnd yn ienern Anthaiß an n Kristn untreu wordn.

13. Non dyrzue werdnd s grad gstinket und sträwäntznd von Haus z Haus umaynand. Aber nit grad fäul werdnd s, sundern aau rechte Rädschkättln. Überall habnd s iener Nasn drinn und rödnd von Sachenn, wo s nix angeend.

Lesen Sie das gesamte Kapitel Dyr Timyteus A 5