14. Verunruech nit de Gnaad, wost haast! Si ist dyr göbn grund Weissagnworter, wie dyr de Gmainwärt mitaynander d Höndd aufglögnd.
15. Dyrfür sollst sorgn und dyrmit löbn, yso däß allsand seghnd, wie s mit dir fürbaß geet.
16. Acht auf di; und schau, däßst an dyr Leer fösthaltst! Wennst +dös tuest, dann röttst di und allsand, wo auf deine Worter lusternd.