Altes Testament

Neues Testament

Dyr Mathäus 4:2-13 De Bibl auf Bairisch (BAI)

2. Wie yr vierzg Täg und Nächt lang gfastt hiet, ghungert n.

3. Daa kaam dyr Anweiger dyrher und gmaint zo iem: "Wennst dyr Sun Gottes bist, kanst ja yn dene Stäin sagn, däß s ayn Broot werdn sollnd!"

4. Er aber gantwortt: "In dyr Schrift haisst s: 'Dyr Mensch löbt nit von n Broot yllain, sundern von aynn iedn Wort, dös wo dyr Herrgot spricht.'"

5. Draufhin naam n dyr Teufl mit eyn de Heilige Stat, gstöllt n eyn de Zinnenn von n Templ aufhin

6. und gsait zo iem: "Also, wennst dyr Sun Gottes bist, kanst ja abhinspringen, denn es haisst in dyr Schrift: 'Er sait s yn seine Engln, däß s di auf iene Höndd tragnd. Mit n Fueß stoesst eyn kainn Stain anhin.'"

7. Dyr Iesen gaab iem an: "Gschribn steet aber aau: 'Du sollst önn Trechtein, deinn Got, nit auf de Prob stölln.'"

8. Und wider naam n dyr Teufl mit, auf aynn ganz aynn hoohen Berg aufhin; und von daa obn aus gazaigt yr iem allsand Reicher von dyr Welt mit all ienerner Pracht.

9. Und er gmaint: "Dös allss kanst habn von mir, wennst di vor mir spraittst und mi anbettst."

10. Daa gaglangt s yn n Iesenn: "Verziegh di, Antsacher! Gschribn steet: 'Vor n Trechtein, deinn Got, sollst di spraittn und iem yllain dienen.'"

11. Auf dös hin ließ s dyr Teufl bleibn, und es kaamend Engln und gakümmernd si um iem.

12. Wie dyr Iesen ghoert, däß s önn Johannsn eingspörrt hietnd, zog yr si auf Gälau aushin zrugg.

13. Er blib aau nit z Nazerett, sundern ließ si z Käffernaum an n See nider, in n Gau Zebylon und Näftl.

Lesen Sie das gesamte Kapitel Dyr Mathäus 4