Kapitel

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28

Altes Testament

Neues Testament

Dyr Mathäus 28 De Bibl auf Bairisch (BAI)

1. Naach n Sams kaamend an n eerstn Tag von dyr Woch eyn dyr Frueh d Maria Madlön und de ander Maria, däß s bei n Grab naachschaund.

2. Urbyrig war ayn Morddserddstürung. Ayn Trechteinengl kaam von n Himml abher, gieng eyn s Grab hin, gwöltzt önn Stain wögg und gsitzt si drauf.

3. Sein Gstaltt gleuchtt wie dyr Bliz, und sein Gwand war weiß wie Schnee.

4. D Wächter kunntnd vor lautter Angst grad non fibern und fielnd wie toot eyn n Bodm hin.

5. Dyr Engl aber gschwiftt d Weiberleut: "Brauchtß enk nit ferchtn! I waiß s schoon; ös suechtß önn Iesenn, önn Kreuzigtn.

6. Der ist niemer daa, denn er ist dyrstanddn, wie yr s künddt haat. Kemmtß non; schautß enk dö Stöll an, daa wo yr glögn ist!

7. Und aft raistß gan seine Jünger und richttß is ien aus, däß yr dyrstanddn ist und däß yr enk auf Gälau vorausgeet, daa woß n seghn gaatß. Dös soll enk i sagn."

8. Und glei verliessnd s ys Grab und grennend, non ayn Weeng gschröckt, aber voller Freud, zo seine Jünger, däß s ien dös allss verkünddnd.

9. Auf aynmaal kaam ien dyr Iesen zgögn und gsait: "Grüess enk beinand!" Daa traatnd s auf iem zue, warffend si vor iem nider und griffend seine Füess.

10. Daa gsait ien dyr Iesen: "Ferchttß enk nit! Geetß zue und richttß yn meine Brüeder aus, däß s auf Gälau geen sollnd; dortn gaand s mi seghn."

11. Non dyrweil d Weiberleut unterwögs warnd, kaamend ain von de Wächter eyn d Stat und gabtagnd yn de Oberpriester allss, was gscheghn war.

12. Daa kaamend d Oberpriester mit de Dietwärt überain, d Harstner mit aynn Hauffen Geld z bestöchen und zo n Volk sagn z laassn: "Seine Jünger seind

13. bei dyr Nacht kemmen und habnd n gstoln, wie mir halt schlieffend."

14. Weiter gsagnd s ien: "Wenn dös dyr Pflöger hoert, schwift myr n schoon und schaun myr, däß enk nix hinkimmt."

15. D Harstner naamend s Geld und gmachend s netty yso, wie s ien auftragn wordn war. Von daaher kimmt s, däß s hinst heut yso ünter de Judn verzölt werd.

16. De ainlyf Jünger giengend auf Gälau gan dönn Berg, wo ien dyr Iesen gnennt hiet.

17. Und wie s önn Iesenn saahend, fielnd s vor iem nider, obwol ayn Öttlych non Zweifl hietnd.

18. Daa traat dyr Iesen auf ien zue und gsait ien: "Mir ist de gantze Macht göbn in n Himml und auf Erdn.

19. Drum geetß zo allsand Völker, und machtß allsand Menschn zo meine Jünger! Taaufftß is auf n Nam von n Vatern und n Sun und n Heilignen Geist;

20. und leertß ien, allss z befolgn, was enk i gebotn haan. Derfftß myr s glaaubn: I bin bei enk de gantze Zeit hinst eyn s End der Welt."