9. Stuckerer viertauset Menschn warnd daa beinand. Drafter gschickt yr s haim.
10. Glei drauf stig yr mit seine Kebn eyn n Nachn ein und fuer eyn de Dalmynautter Gögnet.
11. Daa kaamend d Mauchn und haetnd mit iem s Zerfln angfangt. Sö hieschnd von iem ayn Zaichen von n Himml, däß s n auf de Prob stöllnd.
12. Daa gseufetzt yr grad und gmaint: "Dös Gschlächt will also ayn Zaichen! Dös Aine sag i enk: Die Leut von heut kriegnd ganz +gwiß kain Zaichen nit!"
13. Und er ließ s ainfach steen, stig ein und fuer über n See umhin.
14. D Jünger hietnd vergössn, ayn Broot mitznemen; grad ainn Laib hietnd s dyrbei.
15. Daa gwarnt yr s: "Obacht; hüettß enk fein vor n Dämpfl von de Mauchn und von n Heretn!"
16. Sö aber bezognd dös daa drauf, däß s kain Broot dyrbei hietnd.
17. Wie yr dös gagspannt, wurd yr deuttlicher: "Was denktß n dran hin, däßß kain Broot dyrbei habtß? Gneusstß n dös +allweil non nit; faelt s n +so weit?
18. Habtß n ös kaine Augn zo n Seghn und kaine Oorn zo n Hoern? Innertß enk denn nity?:
19. Wie i de fümf Laib Broot für de Fümftauset braach, wievil Kerb mit Stückln habtß n daa aufgsammlt?" Sö gantwortnd iem: "Zwölfe."
20. "Und wie i de sibn Laib für de Viertauset braach, wievil Zistln warnd s n +daa?" Sö gantwortnd: "Sibne."